چارچوب مفهومی کلینیک کارآفرینی با محوریت آموزش های غیر رسمی

پژوهش حاضر با محوریت آموزشهای غیررسمی به ویژه مجموعه آموزشهای مهارتی ارائه شده در سازمان آموزش فنی و حرفه ای با رویکرد آمیخته به مرحله اجرا درآمد.روش پژوهش از نظر هدف، بنیادی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات در دو سطح کیفی، رویکرد اشتراوس وکوربین(۱۹۹۸) و کمی(توصیفی از نوع پیمایشی) بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه اساتید دانشگاهی حوزه کارآفرینی، فارغ التحصیلان ودانشجویان رشته کارآفرینی، مدیران سازمانی متولی اشتغال وکارآفرینی وهمچنین کارآفرینان می باشد. ابزار جمع آوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه ساختاریافته بود که تحلیل اطلاعات آن به شیوه کد گذاری(باز، محوری و انتخابی) روی نمونه ای مشتمل بر۱۵ نفر ، با روش نمونه گیری گوله برفی انتخاب و با آنها مصاحبه شد و در بخش کمی ابزار اصلی سنجش، پرسشنامه محقق ساخته بود. بر مبنای حداقلی نرم افزار کمترین مربعات جزئی هوشمند حجم نمونه در بخش کمی پژوهش ۱۲۰ نفر در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که مولفه آموزشهای کلینیکی (مهارتی) فنی و حرفه ای با ۵ مقوله (اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، سازمانی،آموزشی) و با ضریب تاثیر (۹۸۲/۰) ، مولفه دانشگاه اینترنتی( مجازی)با ۵ مقوله (بومی سازی، فناوری، حقوقی، پهنه علم و فناوری، تکنولوژی آموزشی ) و ضریب تاثیر (۷۶۱/۰) و در نهایت مولفه آموزش خصوصی با ۵ مقوله(فردی، بین فردی، مدیریت، رسانه،رفتاری-روانشناختی ) و ضریب تاثیر (۴۹۱/۰ ) از مهمترین عوامل موثر بر آموزشهای غیر رسمی می باشند و نظریه اولیه تشکیل کلینیک کارآفرینی با محوریت آموزش های غیر رسمی بر اساس مقوله های یاد شده به صورت الگوی مفهومی تدوین و تفسیر گردید.

کلیدواژه ها:

کلینیک کارآفرینی ، آموزشهای غیر رسمی ، آموزشهای مهارتی