اثربخشی خانواده درمانی شناختی- رفتاری برتعارضات زناشویی و رضایت جنسی در زوجین مراجعه کننده به مراکز روان شناختی

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی خانواده درمانی شناختی- رفتاری بر تعارضات زناشویی و رضایت جنسی در زوجین مراجعه کننده به مراکز روان شناختی شهر شوشتر است. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری و گروه گواه بود. نمونه تحقیق شامل ۳۰ زوج بوده است که از لحاظ سن، وضعیت فرهنگی اقتصادی، طول مدت ازدواج، عدم ابتلاء به بیماری های حاد جسمانی و روانی و سایر متغیرهای مورد نظر در پژوهش نسبتا همگون بودند. سپس این افراد به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه تعارضات زناشویی (MCQ) و پرسشنامه رضایت جنسی (SSQ) استفاده شد. پس از گزینش تصادفی گروه ها از گروه آزمایش و گواه، پیش آزمون به عمل آمد. سپس بر روی گروه آزمایش مداخله خانواده درمانی شناختی- رفتاری (داتیلیو اپستین، ۲۰۰۳) در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای اجرا گردید اما در مورد گروه گواه مداخله ای اعمال نگردید. پس از پایان برنامه آموزشی از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. سپس بعد از یک ماه، پیگیری به عمل آمد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس چند متغییری (مانکوا) استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد، خانواده درمانی شناختی- رفتاری بر تعارضات زناشویی و رضایت جنسی گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه تاثیر داشته است و این تاثیر بعد از یک ماه پیگیری نیز پایدار بود. می توان با اصلاح تحریف های شناختی زوج ها و ارتقای سطح رضایت جنسی و آموزش سبک های مناسب حل تعارض به آن ها علاوه بر کمک به حل تعارضاتشان باعث افزایش رضایت جنسی و استحکام بنیان خانواده نیز شد.