اثر پرایمینگ با اسید آسکوربیک بر بهبود ویژگی های جوانه زنی و تحرک ذخایر غذایی بذرهای پیر شده ذرت

زوال و فرسودگی بذر در طی انبارداری مهمترین عامل خسارت به بذر می­باشد. به منظور بررسی اثر اسید آسکوربیک (ویتامین C) بر بهبود ویژگی­های جوانه­زنی و تحرک ذخایر غذایی بذرهای پیر شده ذرت، آزمایشی در سال ۱۳۹۶ در دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل مدت زمان پیری (صفر، ۶ و ۱۲ روز پیر شده) و پرایمینگ با چهار غلظت اسید آسکوربیک (صفر، ۵۰، ۱۰۰و ۱۵۰ میلی­گرم در لیتر) بود. صفات اندازه­گیری شده در این آزمایش، درصد و سرعت جوانه­زنی، وزن خشک ریشه­چه، ساقه­چه و وزن خشک باقی­مانده، بنیه گیاهچه، مقدار استفاده از ذخایر (SRUR[۱]۱)، کسر ذخایر مصرف شده (FUSR۲)، کارایی استفاده از ذخایر (SRUE۳)، شاخص تنفس و فعالیت آنزیم کاتالاز بود. نتایج آزمایش نشان داد که پیری بذرها در هر دو سطح (۶ و ۱۲ روز) باعث کاهش صفات اندازه­گیری شده گردید. استفاده از پرایمینگ صفات اندازه­گیری شده را بهبود بخشید. غلظت ۱۵۰ میلی­گرم در لیتر اسید آسکوربیک با درصد جوانه­زنی ۲۲/۷۸ درصد، بنیه گیاهچه ۶/۱۱، SRUR ۶۵/۵ میلی­گرم بر بذر، FUSR ۸۴/۰، SRUE ۰۲۵/۰ میلی­گرم بر میلی­گرم و شاخص تنفس ۵۱/۵ گرم بهترین غلظت استفاده شده بود. برای آنزیم کاتالاز اثر اسید آسکوربیک معنی­دار نبود، بیشترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز در تیمار ۱۲ روز پیری بدست آمد. در کل کاربرد ABA موجب افزایش بنیه بذرهای پیر شده گردید.

کلیدواژه ها:

شاخص تنفس ، پیری کنترل شده ، کاتالاز ، کارایی استفاده از ذخایر