تبیین مقام معلم در شکل گیری شخصیت یادگیرندگان در مدارس

علم تعلیم و تربیت حوزه ای از تخصص است که بر اساس دو مفهوم «آموزش» و «پرورش» شکل گرفته است. آموزش فعالیتی است که به نسل های جدید کمک می کند تا اطلاعات، توانایی، نگرش و درک لازم را به دست آورند و شخصیت خود را توسعه دهند و در عین حال آنها را برای زندگی جمعی آماده کنند. از سوی دیگر، پرورش فرآیندی است که در آن فرد به تناسب ظرفیت خود، استعدادهایی (که در مرحله آموزش به دست می آید) شکوفا می کند .مهمترین عامل در آموزش و فعالیت های پرورشی معلم است. معلم در کلی ترین عبارت، فردی است که در نظام آموزش و پرورش کار می کند و یادگیرندگان را قادر می سازد تا به اهداف و دستاوردهای شناختی، حسی و رفتاری در محدوده تعیین شده توسط سیستم آموزشی برسند در عصر ما یک معلم مدرن از این تعریف نیز فراتر رفته است. معلم فراتر از تدریس کلاس، سخنرانی، امتحان دادن و نمره دادن است. معلم همچنین نقش سازماندهی، مدیریت، مشاوره، مشاهده و ارزشیابی را بر عهده می گیرد. معلم همچنین نقش مهمی در تاثیرگذاری بر جامعه، ایجاد زیربنای سالم نسبت به آینده جامعه و تضمین تداوم این گونه اقدامات دارد. در این پژوهش با توجه به اهمیت موضوع به بررسی مقام معلم در پرورش و رشد شخصیت یادگیرندگان با کمک مطالعات موجود به روش توصیفی پرداخته است.

کلیدواژه ها:

معلم ، شخصیت ، یادگیرندگان ، آموزش ، پرورش ، مدارس.