نقش سبکهای دلبستگی در پیش بینی رضایتمندی زناشویی زنان متاهل مراجعه کننده بهمراکز مشاوره

در حفظ و تداوم رضایتمندی زناشویی افراد متغیرهای متعددی نقش دارند که در این بین نقش سبک های دلبستگی قابل توجه است. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش سبک های دلبستگی در پیش بینی رضایتمندی زناشویی زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر رشت در سه ماهه سوم سال ۱۴۰۱ بود. از بین جامعه پژوهش نمونه ای به حجم ۱۵۷ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و پرسشنامه های سبک دلبستگی بزرگسال هازن و شاور (۱۹۸۷) و رضایتمندی زناشویی اینریچ (۱۹۸۹) را تکمیل کردند. داده های به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد بین سبک دلبستگی ایمن با رضایتمندی زناشویی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (۰۱/۰P<). در مقابل بین سبک های دلبستگی ناایمن اجتنابی و ناایمن اضطرابی-دوسوگرا با رضایتمندی زناشویی رابطه منفی و معنادار وجود دارد (۰۱/۰P<). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مولفه های سبک های دلبستگی ناایمن اجتنابی و ناایمن اضطرابی-دوسوگرا به صورت منفی و سبک دلبستگی ایمن به صورت مثبت و در مجموع ۳۵ درصد تغییرات رضایت زناشویی زن متاهل را پیش بینی می کنند (۰۵/۰P<). بر این اساس می-توان نتیجه گرفت در مورد ارتقای رضایتمندی زناشویی زنان متاهل لازم است سبک های دلبستگی آنها مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

سبک های دلبستگی ، رضایت زناشویی ، زنان.