بررسی اثر بخشی آنتی سایکوتیک های آتیپیک وکاربردهای بالینی تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال مکرردر اختلال دو قطبی

اختلال دوقطبی (BD) یک اختلال خلقی ناتوان کننده است که با دوره های شیدایی، هیپومانیک و/یا مختلط یا افسردگی مشخص می شود. اختلال دو قطبی به طور کلاسیک با دوره های افسردگی و مانیا یا هیپومانیا مشخص می شود. تقریبا ۱ تا ۲ درصد از جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهد و با نرخ بالای خودکشی، اختلال عملکردی و کیفیت پایین زندگی مرتبط است.تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال یک رویکرد امیدوارکننده برای درمان بیماران مبتلا به BD است که نتوانسته اند به درمان دارویی یا روانی اجتماعی پاسخ دهند. بسیاری از بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی (BD) نمی توانند مزایایی را پس از دارودرمانی سنتی تجربه کنند، که به گزینه های درمانی جایگزینی نیاز دارد که این بیماران را قادر به بهبودی می کند. تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (rTMS) یک تکنیک نسبتا جدید و غیرتهاجمی تعدیل عصبی است که شامل استفاده از پالس های مغناطیسی در نواحی بیش فعال یا کم فعال قشر مغز است. تحریک مکرر مغناطیسی ترانس کرانیال (rTMS)، یک تکنیک غیرتهاجمی تحریک مغز، یک درمان توصیه شده برای افسردگی تک قطبی است.در بیماران دوقطبی، آنتی سایکوتیک های آتیپیک دوره های ترکیب شده و جنون های سریع را کنترل میکنند که این به کمک داروهای تثبیت کننده های خلق مانند لیتیوم کربنات و سدیم والپروات صورت میگیرد.در مواردی که دوره های مانیا خفیف تر هستند مصرف تثبیت کننده های خلق در اولویت باشند.همچنین آتیپیک ها برای درمان دیگر جنبه های این بیماری نیز مصرف میشوند دوقطبی حاد یا پیشگیری قبل از درمان.هر دو داروی الانزاپین و کوئتیاپین اثربخشی قابل توجهی روی درمان هر سه فاز این بیماری می گذارند. آنتی سایکوتیک آتیپیک ( Atypical antipsychotic) که به عنوان نسل دوم داروهای آنتی سایکوتیک نیز شناخته می شوند، داروهای جدیدی از گروه داروهای ضد روان پریشی هستند. این داروها جهت درمان بیماری های روانی اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی یا به همراه داروهای ضد افسردگی برای درمان افسردگی اساسی تجویز می شوند. به طور کلی داروهای ضد روان پریشی به عنوان آرام بخش های قوی و نورولپتیک شناخته می شوند.

کلیدواژه ها:

تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال مکرر ، اختلال دوقطبی افسردگی ، آنتی سایکوتیک های آتیپیک