سوگیری توجه در بیماران مبتلا به اختلال پراشتهایی عصبی(Bulimia Nervosa): مطالعه عصب روانشناختی با اجرای آزمون استروپ

اختلالات خوردن از اختلالات شایع روانی به شمار می روند که مشکلات فراوانی در سلامت جسمانی و عملکرد روانی را باعث می شوند. مطالعات نشان داده است که اختلال پراشتهایی عصبی با افت کارکردها و توانایی های شناختی از جمله سوگیری در توجه همراه است که می تواند به دلیل تغییرات ایجاد شده در ساختار و کارکردهای مغز باشد. لذا هدف پژوهش حاضر، بررسی سوگیری توجه در اختلال پراشتهایی عصبی با استفاده از آزمون استروپ بود. این پژوهش از نوع پژوهشهای توصیفی بود وشرکت کننده این پژوهش از میان بانوان (۳۵-۲۵) ساله حائز اختلال پراشتهایی عصبی در شهر تبریز انتخاب و توسط آزمون رنگ کلمه استروپ مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته های این پژوهش نشان داد که شرکت کننده مبتلا به پراشتهایی عصبی به طور قابل ملاحظه ای دارای سوگیری توجه بوده که این امر نسبت به مواردی نظیر تصویر بدنی، ترس از افزایش وزن، محرک مربوط به غذا، اضطراب، نشانگان جسمی و روش های پاکسازی مشاهده می شود. براین اساس میتوان استنباط نمود که وجود مشکل در پردازششناختی افراد دچار بولیمیا موجب درگیری ذهنی آنها با محتوی محرکهای هیجانی و لذا پردازش جدید بعنوان یک عامل مزاحمعمل میکند. به بیان دیگر در این افراد سوگیری خودکار نسبت به محرکهای هیجانی موجب میشود توجه آنها به سمت محتوایهیجانیشان معطوف شود. این افراد در بازداری اطلاعات نامربوط مشکل دارند بنابراین با افکار مزاحم درگیر بوده و تغییر ناگهانی در محتوای فکریشان یک مسئله اصلی تلقی می شود. از این رو پیش بینی می شود درمان های مبتنی بر تغییر سوگیری توجه و افکار معیوب همچون شناخت درمانی موثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

اختلال پراشتهایی عصبی ، سوگیری توجه ، آزمون استروپ