چگونگی تطبیق فرایند و ساختار مسئله مندی وضعیت جامعه شناسی در ایران

وضعیت جامعه ­شناسی در ایران یکی از پرشمارترین جایگاه ­های موضوعی مطالعات را شکل داده است اما با این حال این مطالعات در حدود توضیح نابسنده ساختار وضعیت مسئله­ گون جامعه ­شناسی در ایران متوقف شده، و کمتر قادر به توضیح فرایندی این ساختار بوده است. تحقیق حاضر با هدف بعد بخشیدن به ساختار-فرایند وضعیت جامعه­ شناسی، از تکنیک ترسیم ماتریس شرطی/پیامدی تمهید شده در روش نظریه­ زمینه ­ای سیستماتیک استفاده نموده است. بنابر یافته­ های تحقیق؛ امر کانونی منتهی به وضعیت پدید آمده برای جامعه­ شناسی در ایران عبارت است از  فقدان رسمیت جامعه ­شناسی. فقدان رسمیت جامعه ­شناسی به معنای اعم، موکول به فقدان رسمیت چندین مقوله اعم از؛ فقدان رسمیت میان­ میدانی امر اجتماعی، فقدان رسمیت اجتماعی جامعه­ شناسی و فقدان رسمیت معیارهای درون­ میدانی جامعه ­شناسی می­ باشد که در سطح خرد، ناظر بر  اجتماعات علمی و کنشگران میدان جامعه­ شناسی، در سطح میانی، ناظر بر دو میدان معرفت عامه و معرفت آکادمیک، در سطح کلان، ناظر بر میدان ­های سه­ گانه اقتصادی و سیاسی و ایدئولوژیک، و در سطح ابرکلان، ناظر بر ایفای نقش آنتیگونیستیک علیه سرمایه ­داری جهانی، دولت نفتی، تجربه مدرنیته و...می ­باشد.

کلیدواژه ها:

آنتیگونیسم ، اجتماعات علمی ، جامعه شناسی در ایران ، سرمایه داری جهانی ، غیریت-سازی ، ماتریس شرطی/پیامدی