بررسی اثر لاکتوفریسین به دست آمده از لاکتوفرین بر باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا

چکیده مقدمه: لاکتوفریسین، پپتیدی کاتیونی با ۲۵ اسیدآمینه است و در دامین I لوب N لاکتوفرین قرار دارد. این پپتید در مقایسه با لاکتوفرین فعالیت ضدباکتریایی بیشتری دارد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر لاکتوفریسین بر رشد استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا است. مواد و روشها: لاکتوفرین پس از جداسازی از شیر شتر، با استفاده از کروماتوگرافی تعویض یونی CM-Sephadex C-۵۰ خالص سازی گردید. سپس لاکتوفریسین به روش تغییریافته Law و Reiter تهیه شد و بررسی پروتئین با الکتروفورز ژل پلی آکریل آمید، انجام و اثر ضدباکتریایی غلظت های مختلف لاکتوفریسین علیه باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا بررسی شد. نتایج: براساس نتایج، غلظت ۵ میکرو گرم بر میلی لیتر لاکتوفریسین، کمترین اثر مهاری را بر باکتری های مطالعه شده داشت. همچنین غلظت های ۱۵ و ۲۳ میکرو گرم بر میلی لیتر لاکتوفریسین با قدرت مهارکنندگی ۴۸-۲۶ و ۵۰-۴۲ درصدی به ترتیب بیشترین اثر مهاری را بر استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا داشتند. بحث و نتیجهگیری: با توجه به نتایج مشخص شد لاکتوفریسین به طور معنی دار و وابسته به دوز بر رشد باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا اثر مهاری دارد. نتایج نشان می دهند لاکتوفریسین به عنوان یک ماده ضدباکتریایی می تواند در انواع برنامه های تجاری برای کنترل رشد و بقای بسیاری از عوامل بیماری زا مفید باشد.

کلیدواژه ها:

لاکتوفریسین ، لاکتوفرین ، سودوموناس آئروژینوزا ، استافیلوکوکوس اورئوس ، پپتیدهای ضدمیکروبی