آزادی بیان در مطبوعات از منظر حقوق عمومی

آزادی بعنوان یکی از ارزشمندترین مواهب الهی است. خداوند متعال انسان را بعنوان موجودی مختار، گرامی داشته است.آزادی یک تمایل و گرایش فطری است و آفریدگار یکتا، اعطا کننده «آزادی» به انسان میباشد. معنا و مفهوم آزادی در فرهنگ های گوناگون با عناوین مختلفی بیان می شود و در اقسام و حدود آزادی نیز اختلاف دیدگاه و اختلاف نظر و تفاوت آرا وجود دارد. یکی از شئون آزادی؛ «آزادی اندیشه» است. میزان آزادی عقیده در نظام های مختلف سیاسی، متاثر از عوامل گوناگونی است. نظام سیاسی حاکم بر جمهوری اسلامی ایران از ویژگی های نظام مکتبی برخوردار است و آزادی عقیده و بیان در نظام های مکتبی دارای حدود مشخصی است. تا هنگامی که اندیشه و عقیده در قالب اشکال مختلفی از«بیان» انتقال داده نشود، عملا تاثیرگذاری بر دیگران ندارد. «نوشتار» یکی از انواع وسیله های انتقال اندیشه و عقیده است. «مطبوعات» بعنوان نوشتاری که خطاب به عموم دارد، از دامنهی اثرگذاری قابل توجهی برخوردار است. نگارنده در این اثر مطالعه ای پیرامون مفاهیم آزادی، آزادی اندیشه و آزادی بیان داشته و سپس آزادی بیان در مطبوعات را از رهیافت حقوقعمومی مورد بررسی قرار داده است.

کلیدواژه ها:

حقوقعمومی ، آزادی ، آزادی بیان ، مطبوعات ، آزادی مطبوعات ، قانون مطبوعات