رابطه تاب آوری و فرسودگی شغلی معلمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهرچابهار

این پژوهش با هدف تعیین رابطه تاب آوری و فرسودگی شغلی معلمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهر چابهارانجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان و معلمان ابتدایی مدارس شهر چابهار در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰بود. نمونه مطابق با فرمول کوکران تعداد ۶۹ معلم و ۳۲۰ دانش آموز به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای از مدارس شهز چابهار انتخاب شدند و به پرسشنامه های تاب اوری کونور و دیویدسون ، فرسودگی شغلی پاسخ دادند. داده ها با استفاده از رگرسیون چند متغیره و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. برای پیش بینی پیشرفت بر اساس متغیرهای تاب آوری و فرسودگی شغلی از تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که متغیرهای پیشبین(تاب آوری و فرسودگی شغلی) باهم ۲۸% درصد واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین می کنند.با توجه به نتایج یافته ها تاب آوری در معلمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معنی دار و فرسودگی شغلی با پیشرفت تحصیلی نیزرابطه معکوس و معنی داری دارد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی استرس شغلی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ، معلمان