ارزیابی ویژگیهای مورفولوژیکی و بیوشیمیایی گل نرگس (Narcissus tazetta L.) در بسترهای مختلف کشت

نرگس شیراز، گونهی زینتی مناسبی برای کاشت در هوای آزاد میباشد. بخشهای جنوبی ازجمله کازرون و خشت، یکی از مهمترین مناطق تولیدی این گل در زمستان میباشد. با اینوجود خاک مورد استفاده نیاز به اصلاح بافت دارد. بهمنظور بررسی اثرات بستر کشت بر عملکرد نرگس، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی در هفت تکرار انجام شد. در این پژوهش از چهار بستر کشت (خاک زارعی ۱۰۰ %؛ خاک زارعی +% ۷۵ ماسه ۲۵ %؛ خاک زارعی +% ۵۰ ماسه ۵۰ %؛ خاک زارعی +% ۲۵ ماسه (% ۷۵ استفاده شد. براساس یافته های پژوهش مشخص شد که بستر کشت خاک زارعی +% ۷۵ ماسه % ۲۵ بیشترین تاثیر مثبت را بر شاخصهای قطر بزرگترینگلچه، تعداد گلچه، قطر و طول ساقه گلدهنده، عمرگلجای، کلروفیل کل و کارتنوئید داشت. باتوجه به اثر ماسه در تیمارهای مختلف که سبب تغییر بافت خاک زراعی شد، میتوان بیان داشت باآنکه نرگس در خاکزراعی خشت رشد نسبتا خوبی داشت، اما برای تولید گلبریده باکیفیت، نیاز به افزودن ماسه جهت تخلخل بیشتر است . ازاینرو باتوجه به نتایج، افزودن % ۲۵ ماسه برای تولید گل بریده نرگس توصیه میشود. ضمن آنکه پیشنهاد میشود در پژوهشهای آینده به تاثیر این بستر برمیزان نگهداری آب و کاهش اثرات شوری توجه گردد.

کلیدواژه ها:

بافت ، سوخ ، گرمسیری ، گل بریده