بررسی چالش های آموزش مجازی در دوران کرونا در بین دانش آموزان

هدف و زمینه : هدف از پژوهش حاضر بررسی چالش های آموزشی شبکه آموزش مجازی در دوران بحران کرونا است . روشپژوهش : روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی به شیوه مقطعی و با هدف سنجش نگرش دانش آموزان به چالش های شبکه آموزش مجازی، در دوران بحران کرونا می باشد. جهت جمع آوری دادهها پژوهش از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شده است . جامعه پژوهش : دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر بهبهان می باشد. حجم نمونه ۳۰ نفر انتخاب شد. روش آماری در این پژوهش محاسبه درصد فراوانی نسبی و تکنیک تحلیل عاملی بوده است . پرسش نامه محقق ساخته دارای ۱۳ گویه چهار گزینه ای بود که به صورت آنلاین در اختیار دانش آموزان قرار داده شده و طی زمان مشخص ارسال گردید. نتیجه گیری: بیشترین تعداد ابزار کمک آموزشی در دسترس دانش آموزان، تلفن همراه با ۳۳.۶۳ درصد فراونی نسبی می باشد اما فقط ۶۶.۲۶درصد دانش آموزان آن را مناسب ترین ابزار کمک آموزشی تلقی می کنند. دانش آموزان از آموزش مجازی رضایت داشتند. دانش آموزان نگران مدت زمان پاسخگویی به سوالات معلمان و همچنین حضور به موقع در کلاسهای درس مجازی هستند. والدین از حضور فرزندانشان در فضای مجازی احساس نگرانی دارند. تعامل دانش آموزان با اعضاء خانواده کاهش اما تعامل با دوستان در فضای مجاز افزایش یافته است . یافته های تحلیل عاملی نشان داد که ۱۳گویه به ۵ عامل تبدیل شد. این عامل ها عبارتند از: رضایت بخش بودن فضای مجازی، عدم انجام درست تکالیف درسی ، نگرانی والدین و دانش آموزان ، نظارت و کنترل و تعامل با دوستان و خانواده.

کلیدواژه ها:

معلم ، دانش آموز ، آموزش مجازی