تاثیرات ایرانی در نقاشی ‎های سبک راچپوت هند

بسیاری بر این عقیده اند که سبک راچپوت هند سبکی است محلی که بعد از قرون وسطی و رکود ۹۰۰ ساله نقاشی های آجانتا و الوار به موازات سبک مغولی در شبه قاره هند توسعه یافته است. در اکثر تقسیم بندی ها این سبک را از سبک هند و ایرانی (مغولی) جدا کرده و آن را متعلق به نقاشی های خالص محلی هندی دانسته اند، که ریشه هایش در آثار هندی های باستان و به ویژه نقاشی های غارهای آجانتا مشاهده میشود. این پژوهش ابتدا تاریخچه مختصری از نقاشی های باستانی هند ارائه میدهد و به برخی از فعالیت های نقاشی در فاصله ۹۰۰ ساله رکود آن اشاره خواهد داشت سپس مشخصات سبک راچپوت و شباهت ها و تفاوت های آن با نقاشی های پیش از خود و نقاشی های مغول را بیان مینماید تا زمینه مناسبی جهت بررسی ریشه های ایرانی در این نقاشی ها فراهم گردد. همچنین به دلایل این تاثیر گذاریها اعم از مهاجرت، تولید نسخ خطی مصور توسط ایرانیان و صدور آن به دربارهای فارسی زبان هند و اینکه این تاثیر پذیری ها بیشتر از مکاتب و سبک های فارس مانند مکتب شیراز (آل این جو و آل مظفر) و سبکهای ایالتی بهبهان میباشد اشاره خواهد کرد و به مطالعه تطبیقی برخی نمونه ها و بیان مشترکات خواهد پرداخت.