تبیین رابطه مفاهیم حس امنیت بانوان و حس تعلق به مکان در بافت تاریخی شهری نمونه موردی: (محله جو باره شهر اصفهان)

توجه به مفهوم امنیت شهروندان (به ویژه بانوان) و روش­های ارتقا آن به عنوان یکی از اولویت های اساسی در فضاهای شهری محسوب می­شود. به همین دلیل در فرایند برنامه­ریزی شهری، ارتقا احساس امنیت در محیط­های شهری به ویژه در بافت­های تاریخی از مهم­ترین اهداف در زندگی شهری بوده است. هدف اصلی از انجام این تحقیق شناسایی مولفه­های ایجاد حس تعلق به مکان، به مثابه یکی از مهم ترین محدوده های بافت تاریخی شهری، برای ایجاد امنیت به ویژه در میان بانوان در محله جو باره اصفهان است. روش تحقیق از نوع پژوهش ­های کیفی - کمی و طرح تحقیق به صورت ترکیبی (روش­ تحلیل محتوا و روش پیمایش) و در پی پاسخ به سوال پژوهش مبنی بر اینکه، چگونه پارامترهای امنیت و حس تعلق به مکان بر امنیت بانوان در محله جو باره اصفهان تاثیرگذار است؟ فرضیه پژوهش بر معناداری رابطه بین امنیت و حس تعلق به مکان که در نهایت منجر به امنیت بانوان در بافت تاریخی می گردد تاکید می کند. نتایج تحقیق نشان می­دهد، توجه به پارامترهای ارتقا حس امنیت بانوان (جنسیت، کنترل و نوع بافت) و پارامترهای ارتقا حس تعلق به مکان (مالکیت، سابقه سکونت و خاطره­انگیزی) به عنوان پارامترهای اصلی این پژوهش که دارای رابطه دوسویه هستند در جهت راهکارهای راهبردی در بافت تاریخی جو باره اصفهان به طراحان و معماران باهدف بالابردن امنیت بانوان و حس تعلق به مکان  پیشنهاد گردید.  فضاهای امن شهری برای زنان با متغیرهای بیان شده حس تعلق به مکان و احساس امنیت رابطه معناداری دارد و بیشترین میزان همبستگی مربوط به کنترل طبیعی به دست آمد و کمترین آن برای جنسیت نشان داده شده است.

کلیدواژه ها:

امنیت اجتماعی بانوان ، حس تعلق به مکان ، بافت تاریخی ، محله جو باره اصفهان