جایگاه آموزش و پرورش در تمدن سازی انقلاب اسلامی ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی »جایگاه آموزش و پرورش در تمدن سازی انقلاب اسلامی ایران« صورت گرفته است . روش پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده و نحوه گردآوری دادهها مبتنی بر شیوه کتابخانه ای و اسنادی می باشد. دادههای گردآوری شده با روش توصیفی و تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج پژوهش نشان می دهد که پژوهش از اهداف مهم نظام جمهوری اسلامی ایران، زمینه سازی در راستای تحقق اهداف متعالی دین اسلام و فرهنگ اصیل ایرانی و تشکیل تمدن نوین اسلامی ایرانی است . از اهم نهادهای اساسی و زمینه ساز در این مسیر، نظام آموزش و پرورش است . در واقع می توان گفت که آموزش و یادگیری، مهم ترین زیرساخت تمدن سازی، پایداری و تعالی یک جامعه محسوب می شود. جامعه با یادگیری، روح تازه ای پیدا می کند و رشد و اعتلا می باید. در حقیقت ، آموزش و پرورش باید طوری باشد که که از درون آن انسانی توانمند، و کارساز خلق شود که معلمان عنصر اصلی این هدف هستند. فرایند آموزش و پرورش به منزله ی عملی اجتماعی ، لاجرم در بستر فرهنگ جامعه و به پشتیبانی آن صورت می گیرد و از این رو انتقال فرهنگ و ارتقای آن از کارکردهای اصلی جریان آموزش و پرورش به شمار می آید؛ همچنین آشکار شد که از ظرفیت نیروهای نخبگانی در جهت تعمیق آرمانها و ارزشهای یک جامعه برای نقش آفرینی در آموزش و پرورش نباید غافل شد و با وجود آنان باید مانع از بی راهه رفتن در زمینه تحلیل نظری و ایجاد گفتمان مورد نظر در زمینه آموزش و پرورش مطلوب و مورد نظر شد.

کلیدواژه ها:

تمدن سازی ، انقلاب اسلامی ، آموزش و پرورش ، معلمان ، فرهنگ