بررسی رابطه بین اضطراب کرونا با انزوای تحصیلی و مهارت شناختی دانش اموزان متوسطه اول شهر سرخس

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین اضطراب کرونا با انزوای تحصیلی و مهارت شناختی دانش اموزان متوسطه اول شهر سرخس بود. روش تحقیق توصیفی - همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش اموزان متوسطه اول شهر سرخس به تعداد ۹۰۰ نفر بودند. نمونه آماری بر اساس جدول مورگان، شامل ۲۶۹ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش سه پرسشنامه اضطراب کرونا علیپور و همکاران (۱۳۹۹)، مهارت های شناختی کرمی (۱۳۸۱) و انزوای تحصیلی دیلی و گرونت (۲۰۰۳) به کار برده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون با نرم افزار SPSS استفاده شد. با توجه به نتایج پژوهش همبستگی پیرسون بین اضطراب کرونا با انزوای تحصیلی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد و بین اضطراب کرونا با مهارت های شناختی رابطه منفی و معنی داری مشاهده شد و بر اساس نتایج رگرسیون گام به گام در گام اول علائم روانی اضطراب و در گام دوم علائم جسمانی اضطراب وارد الگوی پیش­بینی شده است و این دو متغیر با هم توانسته اند ۷۱ درصد تغییرات انزوای تحصیلی و ۴۹ درصد تغییرات مهارت های شناختی را پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

اضطراب کرونا ، انزوای تحصیلی ، مهارت شناختی ، دانش آموزان