تاثیرات حامل بر عملکرد بتن خودترمیم شوندهی مبتنی بر باکتری

برای طولانی تر کردن زمان حضور میکروارگانیسم ها در بتن،پژوهشگران یک نوع جدید از حامل هسته-پوسته طراحی کردهو ساختند. سپس ویژگی های مکانیکی، تخلخل، عملکرد محافظتی، و توزیع در بتن حامل آزمایش کردند. پس از اضافهشدن مواد ترمیم کننده به بتن، اثرات حامل روی عملکرد خود ترمیمی، کارایی، ویژگی های مکانیکی، دوام، و محصولاتتعمیری در ترکهای بتن بررسی شدند. در نهایت، مکانیزم محافظت حامل و خودترمیمی ترک مشاهده و تحلیل شد.نتایج نشان میدهند که حامل ساخته شده از پیمانه کیفیت پایداری خوبی دارد و می تواند به رشد مقاومت ثانویه برسد،تخلخل و اندازه سوراخهای کوچکی دارد، و میتواند زمان حضور میکروارگانیسم ها را افزایش قابل توجهی دهد. ظرفیتخود تعمیری ترک های بعدی بهبود زیادی یافتند، و اثر منفی زیادی روی عملکرد پایه ای بتن دیده نمیشد. پایداری درمقابل یون کلرید و کربونیزاسیون تا مقدار مشخصی بهبود یافت. مواد قلیایی مهاجم توسط خاکستر بادی مصرف شده وحفره های حامل توسط محصولات ژلی تولیدشده پر می شوند که مکانیزم ماشه ی افزایش مقاومت ثانویه و محافظ است.حامل یک محیط فیزیکی و شیمیایی پایدار برای هاگ ها ایجاد کرده و یقین حاصل میکند که میتواند نقش موثری دررفتار ترکهای بعدی بتن ایجاد کند. این تحقیق یک انتخاب فنی را برای آماده سازی کم هزینه ی حامل تهیه میکند وانتظار میرود تا بتن خودترمیم شونده میکروبی را در کاربردهای مهندسی ارتقا بخشد.

کلیدواژه ها:

حامل ساختار پوسته-هسته ، بتن خودترمیمی میکروبی ، کارایی ، مقاومت ، دوام ، ظرفیت خودترمیمی