آسیب شناسی آموزش کشاورزی در دانشگاه پیام نور شهرستان شهرضا

چکیده هدف پژوهش حاضر بررسی مشکلات آموزش کشاورزی در دانشگاه پیام نور شهرستان شهرضا بوده است. روش تحقیق به کارگرفته شده کیفی بوده و جامعه آماری این پژوهش را چهار گروه کادر برنامهریزی و مسوولان رشته، اساتید، دانش آموختگان و دانشجویان در سال تحصیلی ۹۲-۹۱ تشکیل داد. تعداد نمونههای مورد بررسی با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۵۸ نفر( تعداد ۳۹ نفر از دانشجویان، ۷ نفر از استادان ، ۶ نفر از کادر برنامه ریزی و ۷ نفر از دانشآموختگان) بودند و اطلاعات مورد نیاز از طریق مصاحبههای نیمهساختدار گردآوری شد. به منظور تعیین قابلیت اعتبار یا اعتماد پذیری سوال ها و دستیابی به نتایج بدون سوگیری و قابل انتقال (درجه انتقالپذیری داده ها) از روشهایی نظیر حضور و تماس پژوهشگر با محیط پژوهش، بررسی موضوع از زوایای مختلف و کفایت منابع و دادهها استفاده شد. دادههای جمع آوری شده بر اساس تحلیل محتوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که مهمترین مشکلات و موانع آموزش کشاورزی دانشگاه پیام نور شهرستان شهرضا عبارت است از: عدم تناسب محتوا با رشته کشاورزی و نیاز دانشجویان، حجیم بودن محتوای دروس نسبت به سایر دانشگاه ها، عدم توجه به تدریس عملی و اجرای روشهای متناسب با کار کشاورزی، یادگیری پایین دروس، محدود بودن امکانات یادگیری دروس کشاورزی و آزمایشگاه مجهز، عدم تناسب آزمون با نوع محتوای درس، عدم توجه به آزمون های مستمر و جامع نبودن بعضی آزمون ها. هم چنین از جمله راهکارهای بدست آمده در خصوص رفع این موانع و بهبود وضعیت آموزش کشاورزی میتوان به مواردی از قبیل: استفاده از اساتید با گرایش متناسب با درس و دارای سطح تحصیلات و هم چنین تجربه آموزشی بالاتر، اصلاح و بازبینی کتاب های درسی برای عاری بودن از غلط های محتوایی و چاپی، تصحیح و بازبینی سوالات و جوابها قبل از برگزاری آزمون و تخصیص بخشی از نمره به آزمون عملی و فعالیت های دانشجو اشاره نمود.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: آموزش کشاورزی ، نظام آموزشی ، دانشگاه پیام نور ، تحلیل کیفی