تدوین و اعتبارسنجی شاخص‎های مناسب به منظور تحلیل نابرابری های فضایی توسعه کشاورزی (مطالعه موردی استان فارس)

این مطالعه با هدف تدوین و اعتبارسنجی شاخص‎های مناسب به منظور تحلیل نابرابری های فضایی توسعه کشاورزی در استان فارس انجام شده است. در مرحله اول با مرور ادبیات در زمینه توسعه کشاورزی، نابرابری فضایی و شاخص سازی، تعداد ۹۲ شاخص در پنج بعد؛ ۱) اجتماعی- فرهنگی، ۲) ساختاری- اجرایی، ۳) فنی- مدیریتی، ۴) اقتصادی- مالی و ۵) زیرساختی- خدماتی، تدوین و انتخاب شد، تا به منظور اعتبارسنجی در معرض قضاوت ۵۷ کارشناس خبره که از میان اعضای هیات علمی دانشکده های کشاورزی ایران در ۶ دانشگاه منتخب انتخاب شده بودند، قرار گیرد. به منظور دستیابی به توافق جمعی کارشناسان نمونه و تعیین سطح اعتبار شاخص‎ها، آماره های مد، میانگین، انحراف معیار و ضریب تغییرات و با محاسبه شاخص‎های تحلیل نابرابری؛ ضریب تغییرات ساده، ضریب ویلیامسون، شاخص تایل و شاخص هرفیندال، وضعیت نابرابری شاخص‎های فوق در سطح استان بررسی شد. نتایج نشان داد که؛ به جز چهار شاخص، بقیه شاخص‎ها از نظر کارشناسان برای تحلیل نابرابری فضایی توسعه کشاورزی مناسب می باشند. همچنین نتایج محاسبه ضرایب نابرابری نشان داد که بیشترین سطح نابرابری مربوط به شاخص‎های بعد اقتصادی- مالی و زیرساختی-خدماتی توسعه کشاورزی از قبیل موسسات اعتباری کشاورزی، صنایع کشاورزی و روستایی و تعاونی های روستایی و کشاورزی می باشد.

کلیدواژه ها:

Agricultural development ، Fars province. ، indicator ، spatial inequality ، Validity