مطالعه علل و زمینه بی انگیزگی تحصیلی دانشجومعلمان علوم پایه با رویکرد کیفی

یکی از مسایلی که نظام آموزش عالی با آن مواجه هست، بی انگیزگی تحصیلی دانشجویان می باشد که عملکرد تحصیلی را تحت تاثیر قرار داده تا جایی که به دغدغه بسیاری از پژوهشگران و محققان و سیاستگذاران نظام آموزشی تبدیل شده است. انگیزه یکی از ضروری ترین مفاهیم روان شناختی در امر آموزش و از مهم ترین مسایل تاثیرگذار بر پیشرفت تحصیلی است. با وجود انگیزه برای یادگیری، ارتباط تسهیل می شود، اضطراب کاهش می یابد و خلاقیت و یادگیری نمود می یابد بنابراین، هدف پژوهش حاضر مطالعه علل بی انگیزگی تحصیلی دانشجومعلمان می باشد. در پژوهش حاضر از رویکرد نظریه داده بنیاد که یک شیوه پژوهش کیفی است، بهره گرفته شده و با ۲۵ نفر از دانشجومعلمان پردیس علامه امینی تبریز به روش نمونه گیری هدفمند مصاحبه عمیق صورت گرفته است. تحلیل داده ها براساس کدگذاری باز، محوری و گزینشی انجام شده است. یافته ها نشان داد که از نظر دانشجویان شش مقوله محوری شیوه های تدریس، ظهور بلامنازع برای مطالعه، ضعف کیفیت خدمات دانشگاهی، تفوق ارش های مادی، اطمینان از آینده شغلی، تعاملات ناقص بین نهادی از شرایط زمینه ای و علی بی انگیزگی تحصیلی دانشجومعلمان می باشد.از نظر دانشجویان پیامدهای بی انگیزگی ضعف بنیه علمی وضعف بالندگی دانشجویی در دانشگاه ها می باشد. آنها همچنین آزمون عملکردی و محیط دانشگاه حامی را راهکار این مشکل می دانستند. مقوله محوری در این پژوهش، شکل گیری عادتواره موبایلی در دانشگاه می باشد.

کلیدواژه ها:

بی انگیزگی تحصیلی ، تفوق ارزش های مادی ، تعاملات ناقص بین نهادی ، ضعف بالندگی دانشجویی ، محیط دانشگاه حامی