واکاوی چگونگی ایجاد حس تعلق به مکان به واسطه طراحی باغ موزه آموزشی

آگاهی انسان از محیط پیرامون خود چه در حال و چه درگذشته همیشه مورد توجه قرار داشته است. این آگاهی هر روزه در تغییر است و این تغییر تاریخ یک کشور را به وجود می آورد. تاریخ و فرهنگ یک جامعه از نسلی به نسل دیگر انتقال می یابد. که در این میان موزه ها یکی از اصلی ترین مکان های ارائه دهنده و پاسخگوی ذهن کنجکاو مخاطبان هستند. با طراحی و ایجاد باغ موزه آموزشی، با فرهنگ و معماری غنی، می توان از طریق مفهوم حس مکان به مردم آموزش داد و ما می توانیم با استفاده از حس مکان و حس تعلق به فضا مردم را ترغیب کنیم که این آموزش ها را در دنیای معاصر دریافت کنند. تعیین مکان حضور یک اثر معماری در یک محدوده ی شهری در ایجاد حس مکان توسط این دو عامل (معماری و شهرسازی) می تواند بسیار موثر باشد همان گونه که از این ویژگی به کرات در طول تاریخ استفاده شده است. در این جا برنامه یک معمار است که تعیین می کند عنصر معماری ای که قرار است به محل اضافه شود باید خودنمایی کند و محور تمام اتفاقات داخل محدوده باشد و یا اینکه مجموعه ای از آثار یک شاخصه را به وجود می آورند. می توان این را بیان کرد خصیصه معمار آن است که جایی را به مکان تبدیل کند و ظرفیت پنهان آن را آشکار سازد. این پژوهش در نظر دارد با بررسی مفهوم حس مکان و استفاده از آن در طراحی باغ موزه، بتوان حس مکان را به مردم منتقل کرد. روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی و تحلیل محتوا بوده و برای جمع آوری اطلاعات با توجه پژوهش از روش کتابخانه ای استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

حس مکان ، باغ ، موزه ، آموزشی