بررسی آزمایشگاهی تاثیر توام طوق و صفحات مستغرق بر میزان کاهش عمق آبشستگی گروه پایه های پل استوانه ای شکل

آبشستگی به فرم های مختلف پایداری سازه های هیدرولیکی را مورد تهدید و فرسایش قرار می‍دهد. یکی از روش های غیرمستقیم کاهش آبشستگی نصب طوق و صفحات مستغرق است. طوق عبارتست ازصفحه ای نازک که در یک ارتفاع مشخص از پایه پل نصب شده و به این وسیله مانع از تماس مستقیم جریان پایین رونده در جلوی پایه پل با بستر رودخانه می گردد و فعالیت گرداب های نعل اسبی را تضعیف می کند همچنین در پایه های طوق دار سرعت آبشستگی کاهش یافته و یا به عبارت دیگر زمان شروع آبشستگی به تاخیر می‎افتد. در این تحقیق با مدل سازی آزمایشگاهی به بررسی تاثیر توام طوق و صفحات مستغرق بر میزان کاهش عمق آبشستگی پایه های استوانه ای پرداخته شده است. با توجه به نتایج حاصل از آزمایش بیشترین کاهش عمق آبشستگی برای فرود ۲۴۶/۰و پایه در مجاورت طوق دو برابر قطر پایه و شش صفحه مستغرق برای هر سه پایه به ترتیب (۵۵%، ۹۶% ، ۹۸%) اتفاق افتاده است. همچنین نتایج نشان داد که صفحات مستغرق با تاثیر بر روی خطوط جریان و طوق با محافظت از پایه در مقابل گرداب های پایین رونده و گرداب های نعل اسبی ، ابزار مناسبی جهت کاهش عمق آبشستگی در پایه های استوانه ای باشد.

کلیدواژه ها:

آبشستگی ، پایه استوانه ای ، طوق ، صفحات مستغرق ، مدل