بررسی اثر فراوانی منابع بر کارایی انرژی کشورهای تحصیلدار و غیرتحصیلدار

درمفهوم توسعه پایدار به عنوان فرآیندی که نیازهای مختلف نسل حاضر را برآورده می نماید، بدون آنکه در تامین نیازهای نسل های آینده خللی وارد کند، استفاده از منابع محدود و پایانپذیر از حساسیت خاصی برخوردار است . در این میان انرژی به عنوان محرک و نهادهی ضروری اکثر فرآیندهای تولیدی ، از حساس ترین نکات مقوله مذکور است . در ایران و بیشتر کشورهای تحصیلدار، بخش بزرگی از انرژی مورد نیاز از منابع تجدیدناپذیر (به علت وفور و ارزانی آن) تهیه می شود. به نظر می رسد ارزانی این نهاده سبب شده است تا تلاش قابل توجهی در این کشورها در جهت بهره ور کردن مصرف انرژی صورت نگیرد. اثبات تجربی این موضوع می تواند یکی دیگر از ابعاد پدیده نفرین منابع را روشن کند. این امر فرضیه اصلی این تحقیق است . در این پژوهش برای بررسی اثر فراوانی منابع بر کارایی انرژی نمونه ای از کشورهای تحصیلدار و کشورهای غیرتحصیلدار انتخاب شدهاند. این مطالعه بر مبنای داده های پانل نامتوازن در برگیرن طی دوره ی زمانی ۲۰۱۹-۱۹۹۸ است . نتایج پژوهش حاکی از این امر است که بین نسبت رانت منابع طبیعی به تولیدناخالص داخلی و شدت کاربرد انرژی رابطه ی مثبتی وجود دارد، به عبارتی با افزایش رانت منابع ، کارایی انرژی کاهش خواهد یافت و به این ترتیب فرضیه تحقیق تایید می شود. همچنین نتایج نشان می دهد که رابطه ی منفی میان متغیر قیمت انرژی و شدت انرژی برقرار است و بنابراین رابطه ی مثبتی با کارایی انرژی دارد..

کلیدواژه ها:

وفور منابع ، نفت و گاز ، دولت تحصیلدار ، تابع تقاضای انرژی ، لم شفارد ، کارایی انرژی