اثربخشی زوج درمانی شناختی- رفتاری بر تعارضات زناشویی و کنترل رفتار خانواده در زوجین

هدف از پژوهش حاضر ، تعیین اثربخشی زوج درمانی شناختی- رفتاری بر تعارضات زناشویی و کنترل رفتار خانواده در زوجین بود. این پژوهش در قالب یک پژوهش نیمه آزمایشی با گروه گواه و در چهارچوب یک طرح پیش آزمون و پس آزمون برای دو گروه آزمایشی و گواه اجرا شد. جامعه آماری این مطالعه شامل کلیه زوجین ساکن شهر تهران در سال ۱۴۰۰ را تشکیل دادند .وحجم نمونه ۳۲ زوج از مراجعین به مراکز مشاوره خانواده تهران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی (۱۶ زوج) و کنترل (۱۶ زوج) جایگزین شدند.در این پژوهش از پرسشنامه تعارض های زناشویی ثنایی، براتی، بوستانی پور (۱۳۷۹) و سنجش خانواده اپشتاین، بالدوین و دواناس۱۹۸۶ استفاده گردید و مداخله زوج درمانی شناختی- رفتاری به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای در گروه آزمایش انجام گردید. داده های پژوهش با استفاده آزمون تحلیل کواریانس چند متغیری(مآنکوا ) مورد تحلیل قرارگرفت. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد که زوج درمانی شناختی- رفتاری در سطح (۰۱/۰> P ، ۱۱/۲۹۷۳F=) تعارضات زناشویی و کنترل رفتار خانواده در زوجین در مرحله پس آزمون اثرمعناداری داشته است. بنابراین با عنایت به معنی دارشدن فرضیه های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که در این پژوهش، زوج درمانی شناختی- رفتاری توانسته است موجب کاهش تعارضات زناشویی وافزایش کنترل رفتار خانواده در زوجین شهر تهران گردد.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی شناختی- رفتاری ، تعارضات زناشویی ، کنترل رفتار خانواده