بررسی شوری آب سطحی بخش شرقی استان اصفهان

افزایش جمعیت و به دنبال آن توسعه کشاورزی، صنعت و شرب نه تنها باعث افزایش بهره برداری و کاهش ذخیره و افت سطح منابع آب زیرزمینی می گردد بلکه باعث افزایش یونهای محلول، ورود آلایندهها، پساب مناطق شهری و صنعتی ، زهاب کشاورزی، فلزات سنگین و ... به منابع آب زیرزمینی و سطحی گردیده و باعث کاهش کیفیت آنها به جهت مصارف مختلف بی آبی می شود. با توجه به این که کشور ایران طی سالهای گذشته با مشکل کمبود کیفی و کمی منابع آبی زیززمینی و سطحی در مناطق مختلف رو به رو بوده است ، لذا این مسئله ایجاب می نماید که در پی راه چاره ای به جهت مدیریت صحیح منابع آبی باقی مانده بود.با توجه به کاهش آبدهی رودخانه زاینده رود در طی سالهای اخیر، افزایش شوری و کاهش کیفیت آب آبخوانهای منطقه کوهپایه -سگزی به خصوص در آبخوان سطحی ، افت شدید سطح آب در هر دو آبخوان آزاد و محبوس که از لحاظ کاهش پتانسیل ذخیره آب و ایجاد پدیده فرونشست بسیار حائز اهمیت است ، مشاهده می شود. طور کلی هدف این پژوهش بررسی کیفیت آب سطحی دشت کوهپایه - سگزی بود. در مورد یونهای آلاینده به طور کلی از بالادست رودخانه زاینده رود در ورودی رودخانه به محدوده مطالعاتی کوهپایه - سگزی غلظت بالا بوده و هرچه به سمت پایین دست رودخانه و به سمت تالاب گاوخونی حرکت میکنیم از غلظت عناصر کاسته می گردد. برداشت بی رویه و بدون توجه به پتانسیل آبدهی آبخوان یکی از مهمترین دلایل شوری این آبخوان است .

کلیدواژه ها:

تالاب گاوخونی ، محیط زیست ، آلایندهها ، شوری