رابطه بین ویژگی های شخصیتی و مهارت های ارتباطی معلمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی و مهارت های ارتباطی معلمان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است. این پژوهش یک مطالعه همبستگی است، که جامعه آماری آن را کلیه معلمان دبیرستانی شهرستان سیروان و همچنین کلیه دانش آموزان دختر و پسر متوسطه دوم شهرستان سیروان تشکیل می دهند. برای انتخاب معلمان از روش سرشماری و برای انتخاب دانش آموزان از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده شد. بر این اساس تعداد ۵۲ معلم زن و مرد و تعداد ۱۱۵ نفر دانش آموز دختر ۱۱۱ نفر دانش آموز پسر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش از دو پرسشنامه پنج عامل شخصیت نئو پی آی (۲۰۰۳) و مهارت های ارتباطی بارتون (۱۹۹۰) برای معلمان و از معدل به عنوان ملاک پیشرفت تحصیلی دانش آموزان استفاده شد. داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. نتایج این پژوهش نشان داد که بین ویژگی شخصیت روان آزرده گرایی معلمان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه منفی معنی دار و بین ویژگی باوجدان معلمان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت معنی دار وجود دارد. نتایج این پژوهش نشان داد که بین ویژگی های شخصیت برونگرایی، گشودگی و موافق بودن معلمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه ای معنی دار وجود ندارد. همچنین نتایج نشان داد که بین مهارت های ارتباطی معلمان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت معنی دار وجود دارد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان بیان کرد که در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، عواملی چون ویژگی شخصیتی و مهارت های ارتباطی معلمان، نقش برجسته ای دارند.

کلیدواژه ها:

ویژگی های شخصیت ، مهارت های ارتباطی ، پیشرفت تحصیلی ، معلمان ، دانش آموزان