مقایسه ی اثربخشی درمان مبتنی بر الگوی فرانظری (TTM) با درمان کوتاه مدت راه حل محور (SFBT) بر افکار خودآیند، انعطاف پذیری شناختی و تمایزیافتگی خود در بیماران مرد دارای اختلال مصرف Pethidine و MDMA

هدف پژوهش حاضر مقایسه­ ی اثربخشی درمان مبتنی بر الگوی فرانظری (TTM) با درمان کوتاه­ مدت راه­حل محور (SFBT) بر افکار خودآیند، انعطاف­پذیری شناختی و تمایزیافتگی خود در بیماران مرد دارای اختلال مصرف Pethidine و MDMA بود. روش پژوهش حاضر، از نوع کاربردی و مطالعه­ای نیمه آزمایشی با طرح پیش ­آزمون – پس ­آزمون با گروه گواه می­ باشد که نمونه، شامل دو گروه مداخله و یک گروه گواه (هر گروه ۱۵ نفر) از کلیه­ی بیماران داوطلب (تمایلی) و طرح جمع­آوری معتادان متجاهر (غربالگری بهزیستی) پذیرش شده در موسسه­ ی بهبودی اقامتی میان­ مدت (Camp) امید ایمان رهایی -مرکز ماده ۱۵- واقع در شهر ماهدشت استان البرز بود که به روش غیرتصادفی هدفمند گزینش و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله (E۱-E۲) و گروه گواه جای گرفتند. از مدل­ های آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره (MANCOVA) و تحلیل کوواریانس تک متغیره (ANCOVA) جهت آزمون فرضیه­ های پژوهش پرداخته و در نهایت مشخص گردید که بین افکارخودآیند، انعطاف پذیری شناختی و تمایزیافتگی خود در الگوی درمانی فرانظری (TTM) و الگوی درمانی کوتاه ­مدت راه حل محور (SFBT) در بیماران مرد دارای اختلال مصرف Pethidine و MDMA، تفاوت معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر الگوی فرانظری(TTM) ، درمان کوتاه مدت راه حل محور(SFBT) ، افکار خودآیند ، انعطاف پذیری شناختی ، تمایزیافتگی خود ، بیماران دارای اختلال مصرف ماده یPethidine ، بیماران دارای اختلال مصرف ماده ی MDMA