بررسی تطبیقی محبت و عشقاز منظر ابوالقاسم قشیری و عین القضات همدانی

عشق: یکی از بنیانی ترین و اصلی ترین مسائل در عرفان و ادبیات عرفانی است. بحث در رابطه با آن، نظرات و اعتقادات متفاوت و گاه متضادی را در پی داشته است. این جستار،پژوهشی تحلیلی - تطبیقی میان مضامین عشق در دستگاه فکری دو تن از بزرگان عارفایران، یعنی ابوالقاسم قشیری و عین القضات همدانی است و سعی دارد ضمن تعریفعشق، به دیدگاه های این دو عارف بزرگ در این زمینه بپردازد و تشابه و تفاوت دیدگاهشانرا مورد بررسی و تفحص قرار دهد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که در نظام فکریاین دو عارف بزرگ، تنها با عشق میتوان به حقیقت اشیاء و حقیقت زندگی دست یافتو برای رسیدن به سعادت و کمال باید عاشق خداوند شد؛ این عشق باید به گونه ای باشدکه همهی امور دیگر را تحت شعاع خود قرار دهد. از نقاط ناهمسان در نظام اندیشگانیاین دو عارف درباب عشق نیز میتوان به این موارد اشاره کرد: ابوالقاسم قشیری از واژهمحبت به جای عشق استفاده می کند، درحالی که عین القضات مستقیما کلمه عشق رابیان می کند؛ زبان عین القضات شاعرانه است درحالیکه زبان قشیری، تعلیمی و اندرزگونهاست

کلیدواژه ها:

محبت ، عشق ، ابوالقاسم قشیری ، عین القضات همدانی