کیخسرو و دست شستن از گیتیبنمایه ای تکرارشونده در روایت های کهن

در سنت فکری ایرانیان موضوع تقابل گیتی و مینو از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده ونمونه های آن را میتوان در ادب حماسی و اساطیری مشاهده کرد. در نگرشهای مختلفدینی و عرفانی تمایل به قدرت و مادیگرایی به صورت آزورزی تلقی شده و جلوه ایمطرود یافته است. اما دستیابی به بالاترین قدرت سیاسی یعنی پادشاهی و سروری بردیگران که مهم ترین جنبه ی این تصویر است ساختاری دوگانه به صورت نیک و بد داردو در این میان در شاهنامه تصویر انسان کامل که عاری از هرگونه خطا و باطل است بهویژه در پادشاهی کیخسرو جلوهگر میشود. در این گفتار با بهره گیری از متون کهن،تاریخی، اسطوره شناختی و حماسی و بر مبنای روش مطالعات اسنادی درباره چگونگیتکامل کیخسرو و همسانی او با دیگر شخصیت های اساطیری و داستانی/تاریخی درشاهنامه و بیرون از آن خواهیم پرداخت و از بنمایه ای مشترک در میان همگی آنها درارتباط با منجی و دستیابی به بالاترین مقام معنوی و انسانی سخن خواهیم گفت.

کلیدواژه ها:

کیخسرو ، منجی ، قدرت ، پادشاهی ، انسان کامل ، شاهنامه فردوسی