بررسی رابطه بین تجاری سازی موسسه های حسابرسی و رفاه شخصی حسابرسان

هدف: از انگیزه های مهم فارغ التحصیلان رشته حسابداری برای ورود به حرفه حسابرسی کسب رفاه شخصی است. رفاه شخصی پرسنل موسسه های حسابرسی تا اندازه زیادی مرتبط با سطح درآمد آن ها در موسسات حسابرسی است. در پژوهش حاضر رابطه میان رفاه فردی و تجاری سازی در موسسه های حسابرسی بررسی شد. روش: این پژوهش از نوع کمی و در دسته مطالعات توصیفی قرار می گیرد. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه استفاده شده است. به دلیل نامعین بودن حجم جامعه تعداد ۳۶۵ پرسشنامه در سال ۱۴۰۰ از حسابرسان تازه کار شاغل در موسسه های حسابرسی و سازمان حسابرسی دریافت شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل رگرسیون مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: پژوهش حاضر دو یافته عمده داشت. یافته اول بیانگر رابطه مثبت میان تجاری سازی در موسسه های حسابرسی و رفاه شخصی افراد است. یافته دوم بیانگر آن است اندازه موسسه حسابرسی تاثیر در تجاری سازی موسسه های حسابرسی و رفاه شخصی افراد ندارد.  نتیجه‎گیری: پژوهش حاضر اهمیت مطالعه در زمینه رابطه تجاری سازی و رفاه شخصی حسابرسان را برجسته می­کند. حسابرسانی که در موسسه های پیشرو بازار کار می کنند، تجاری سازی را یک محرک قوی در زمینه رضایت شغلی خود می­دانند منتهی اندازه موسسه های حسابرسی تعدیل کننده ارتباط بین تجاری سازی موسسه های حسابرسی و رفاه شخصی حسابرسان نیست؛ بنابراین، می توان نتیجه گرفت موسسه های با اندازه های گوناگون درک یکسانی از مقوله تجاری سازی دارند. نتایج این پژوهش می تواند به عنوان معیاری برای موسسه های حسابرسی جهت حفظ نیروی کار از طریق افزایش سطح درآمد آن ها باشند.

کلیدواژه ها:

تجاری سازی ، رفاه شخصی ، موسسه های حسابرسی