بررسی سایزموتکتونیک شمال شرق ایران با استفاده از مکانیابی دوباره زمین لرزه ها

کپه داغ، یکی از مناطق تغییرشکل اصلی واقع در شمال شرق ایران است که زمین لرزه های بزرگی را تجربه کرده است ، اما مطالعه ی کاملی از لرزهخیزی در مقیاس منطقه ای در این پهنه ی تکتونیکی انجام نشده است . در این تحقیق برای بررسی گسله های شمال شرق ایران از مکانیابی دوباره زمین لرزه ها به روش تجزیه هایپوسنتروئید استفاده شده است . به این منظور، منطقه مطالعاتی به هفت خوشه لرزه ای تقسیم شد و ۹۹۰ زمین لرزه با خطای کمتر از ۵ کیلومتر دوباره مکانیابی شدند. همچنین ۱۲۹سازوکارکانونی با روش تانسور ممان به دست آمد. در نهایت با استفاده از نتایج مکانیابی دوباره زمین لرزه ها، سازوکارهای کانونی زمین لرزه ها و اطلاعات زمین شناسی ، بررسی سایزموتکتونیک منطقه و تطابق روندهای به دست آمده با گسله های موجود در نقشه های گسلی انجام شد. نتایج به دست آمده از مکانیابی دوباره، تمرکز لرزهخیزی روی گسله های اصلی را نشان می دهد. روندهایی با سازوکار راستالغز مشاهده می شود که نشان از وجود گسله ناشناخته دارند. زمین لرزه های نسبتا عمیق در خوشه گنبد و کاشمر را می توان به ترتیب به گسله های معکوس مدفون در زیر رسوبات ضخیم و تغییرات ساختاری لیتوسفری در این ناحیه مرتبط دانست .

کلیدواژه ها:

کپه داغ ، لرزه خیزی ، مکانیابی دوباره ، تجزیه هایپوسنتروئید ، خوشه لرزه ای ، سازوکار کانونی .