توسعه شهری با رویکرد طب سوزنی

رشد و توسعه شتابان شهرهای امروزی، باعث شده که این سکونتگاه های شهری وضعیتی نابسامان به خود گرفته و فعالیت ها و تلاش های انسان برای زدودن بیماری از شهرها بیشتر شبیه قطع کردن شریان زندگی از شهر باشد که نه تنها جریان زندگی را به شهرها بازنگردانده، بلکه صدمات جبران ناپذیری بر کالبد آن وارد نموده است. مراکز شهرها با چالش های اجتماعی و زیست محیطی زیادی مانند آلودگی زیستمحیطی، کمبود فضاهای سبز، کیفیت پایین زندگی شهری و از دست دادن سرزندگی مواجه هستند. این چالش ها خواستار توسعه پایدار شده است. استراتژی طب سوزنی شهری به عنوان مدل و رویکردی برای توسعه شهرهای نسل سوم مطرح شده است. هدف اصلی طب سوزنی شهری، حل مشکلات شهری در زمینه های مختلف اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، کالبدی و زیست محیطی می باشد. مطالعات حاکی از آن است که در هر بافتی یک سری نقاط حیاتی وجود دارد که بهبود وضعیت آن باعث بهبود وضعیت تمام بافت میگردد و شناسایی آن دارای اهمیت ویژه ای است. استفاده از روش طب سوزنی شهری بی آنکه نیاز به اجرای تغییرات بزرگ داشته باشد باعث ایجاد تاثیرات بزرگ می شود. استفاده از دانش، مواد و مصالح بومی در اثرگذاری این روش مفید هستند. کاساگراند بیان می کند که طب سوزنی شهری یک ابزار طراحی است که در آن دستکاری در یک نقطه به ایجاد توسعه پایدار کمک می کند.

کلیدواژه ها:

طب سوزنی شهری ، توسعه پایدار ، کالبدی ، زیست محیطی