ویژگی های روان سنجی مقیاس امید به مراجع در مشاوران و روان شناسان

امید از مهمترین عناصر روان درمانی به شمار می رود و وجود آن در اثر بخشی درمان ضروری است. پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی های روا ن سنجی مقیاس امید درمانگران در نمونه ایرانی انجام گرفت. این مطالعه از نظر هدف کاربردی است که به روش پیمایشی انجام شد. ۳۱۰ نفر از جامعه مشاوران و روانشناسان ایرانی از طریق فراخوان اینترنتی در این پژوهش شرکت داشتند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از : مقیاس های امید به مراجع (بارتولومیو و همکاران، ۲۰۱۹)، شکوفایی (دینر، ۲۰۱۰) و حالت امید (اشنایدر، ۱۹۹۶). بررسی روایی سازه به روش تحلیل عاملی تاییدی انجام شد. پایایی سازه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل عاملی تاییدی، برازش مطلوب شاخصها و ساختار سه عاملی پرسشنامه را تایید کرد. همبستگی نمرات مقیاس امید درمانگر به مراجع با مقیاس حالت امید و مقیاس شکوفایی، روایی همگرای مقیاس را تایید کرد. در بررسی پایایی، ضریب آلفای کرونباخ برای کل مقیاس و ابعاد آن در حد مطلوب بود. بر اساس نتایج، نسخه فارسی مقیاس امید به مراجع درمانگران از روایی و پایایی مطلوبی برخوردار است و می تواند در نمونه مشاوران و روانشناسان ایرانی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

امید ، روان سنجی ، روان شناسان ، مشاوران ، مقیاس