طراحی الگوی اثربخش توانمندسازی روان شناختی کارکنان دانشگاه های ارتش جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر تکنیک دلفی فازی (مطالعه ی موردی: دانشگاه فرماندهی و ستاد)

کارکنان زمانی می توانند به خوبی از عهده وظایف محوله برآیند که از مهارت، دانش و توانایی لازم برخوردار بوده و اهداف سازمان را به خوبی بشناسند؛ ابزاری که می تواند در این زمینه به کمک مدیران بشتابد فرآیند توانمندسازی روان­شناختی است. پژوهش حاضر به بررسی ابعاد، مولفه ها و شاخص های الگوی اثربخش توانمندسازی روان­شناختی کارکنان دانشگاه های آجا از دیدگاه خبرگان این سازمان پرداخت. پژوهش، ازنظر هدف، کاربردی، ازنظر رویکرد، کیفی و ازنظر روش تحقیق، توصیفی اکتشافی بود. مشارکت کنندگان در پژوهش را همه ی خبرگان دافوس آجا در حوزه ی توانمندسازی روان­شناختی که غنی از اطلاعات بودند و بینشی عمیق نسبت به پدیده موردنظر داشتند تشکیل دادند. روش انتخاب مشارکت کنندگان هدفمند بود و انتخاب تعداد ایشان تا رسیدن به حد اشباع نظری، ادامه یافت (در این پژوهش، اشباع نظری در حد ۱۰ خبره به دست آمد). ابزار سنجش، یک پرسش نامه ی ۶۰ سوالی نیمه ساختاریافته پژوهشگر ساخته بود که با بررسی یافته های پیشین، گردآوری و سپس به کمک فن دلفی فازی در دو مرحله، برای خبرگان ارسال و درنهایت ۶۱ سوال نهایی حاصل شد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که الگوی اثربخش توانمندسازی روان­شناختی کارکنان دانشگاه های آجا، مشتمل بر ۳ بعد فردی، سازمانی، فرا سازمانی و ۱۲ مولفه ی صفات فردی، سلامت­ روان، اعتقادی، اخلاقی، توانایی های ویژه، راهبردهای مدیریتی، فرهنگ سازمانی، ساختار سازمانی، فرهنگی-اجتماعی، اقتصادی، سیاسی–قانونی و فنآورانه است.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی روان شناختی ، دلفی فازی ، دانشگاه فرماندهی و ستاد ، ارتش جمهوری اسلامی ایران