بررسی تاثیر میراگرهای اصطکاکی دورانی در ارتقای رفتار جانبی قاب های بتن مسلح فاقد جزئیات آرماتورگذاری لرزهای

ساختمان های بتن مسلحی که بر اساس ویرایش قدیمی آیین نامه ها طراحی و اجرا شده اند و یا جزئیات آرماتورگذاری لرزه ای در ساخت آنها رعایت نشده است، از مقاومت و شکل پذیری کافی تحت بارهای جانبی برخوردار نمی باشند و این ساختمان ها تحت زلزله های بزرگ متحمل آسیب های شدیدی می شوند و لازم است طرحی برای بهسازی لرزه ای آنها ارائه گردد. از این رو در این پژوهش، به منظور ارتقای رفتار لرزه ای این قاب ها، از میراگرهای اصطکاکی دورانی که دارای ظرفیت استهلاک انرژی قابل توجهی می باشند، استفاده شد. همچنین با توجه به تاثیر قابل توجه اتصالات تیر- ستون در رفتار لرزه ای قاب های بتنی قدیمی، در مدل سازی قاب مورد مطالعه رفتار غیرخطی اتصالات بر مبنای نتایج آزمایشگاهی موجود مدنظر قرار گرفت. به این منظور، ابتدا یک قاب بتنی ۵ طبقه قدیمی که فاقد جزئیات آرماتورگذاری لرزهای بود، با در نظر گرفتن رفتار غیرخطی اتصالات در نرم افزار OpenSees مدل سازی گردید. سپس قاب مورد مطالعه به میراگرهای اصطکاکی دورانی مجهز گردید و رفتار قاب با استفاده از تحلیل استاتیکی غیرخطی تحت بارگذاری چرخه ای جانبی افزاینده تا تغییر مکان نسبی ۵ / ۳ درصد ارزیابی شد. پارامترهای مورد بررسی شامل پاسخ هیسترزیس برش پایه- تغییرمکان، ظرفیت باربری و استهلاک انرژی و همچنین میرایی هیسترزیس معادل بود. نتایج بدست آمده از مدل های تحلیلی نشان داد که قاب کنترلی به سبب شکست ترد اتصالات، ظرفیت باربری و استهلاک انرژی محدودی از خود نشان می دهد در حالیکه با مجهز نمودن قاب به میراگر، ظرفیت باربری و استهلاک انرژی و همچنین میزان میرایی هیسترزیس معادل افزایش قابل توجهی نسبت به قاب کنترلی فاقد جزئیات لرزه ای داشته است.

کلیدواژه ها:

قاب بتن مسلح قدیمی ، بهسازی لرزهای ، میراگر اصطکاکی دورانی ، رفتار غیرخطی اتصالات ، تحلیل استاتیکی غیرخطی