نقش میانجی مهارت های حل مسئله در رابطه بین معنای شغلی و فرسودگی شغلی در بین پرستاران

زمینه و اهداف: در شرایط کنونی به دلیل مواجهه و رویارویی پرستاران با اپیدمی کرونا احتمالا فشار کاری بیش از حدی بر آنها وارد شده که می تواند دلیلی بر افزایش فرسودگی شغلی در آنان باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش میانجی مهارت های حل مسئله در رابطه بین معنای شغلی و فرسودگی شغلی در بین پرستاران در دوران اپیدمی کرونا انجام شد. روش بررسی: مطالعه حاضر، یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود که با روش مدل یابی معادلات ساختاری انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه پرستارانی بود که در دوران اپیدمی کرونا در بیمارستان های امام خمینی آباده و خاتم الانبیاء ابرکوه در سال ۱۴۰۰ مشغول به خدمت بودند که از این بین نمونه ای به حجم ۲۲۰ نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور گرد آوری داده ها از پرسشنامه های معنا ی کار استیگر و همکاران (۲۰۱۲)، فرسودگی شغلی ییلدیریم و سولماز (۲۰۲۰) و حل مسئله باسادر (۱۹۹۹) استفاده شد. داده ها با آزمون همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش رابطه مستقیم بین متغیرهای معنای شغلی و فرسودگی شغلی و همچنین نقش میانجی مهارت حل مسئله در ارتباط بین معنا ی شغلی و فرسودگی شغلی در بین پرستاران در دوران اپیدمی کرونا را تاییدکرد (۰۰۱/۰ >p). نتیجه گیری: با افزایش معنا ی شغلی و ارتقاء مهارت حل مسئله، فرسودگی شغلی در پرستاران را می توان کاهش داد که این مهم منتج به افزایش سطح کیفیت مراقبت های درمانی و رضایت مندی بیماران می شود.

کلیدواژه ها:

Nurses ، Occupational Burnout ، Problem Solving ، پرستاران ، فرسودگی شغلی ، حل مسئله