مولفه های موثر بر تعیین نوع نمود واژگانی فعل در گویش لکی دره شهر

در رویکردهای جدید به مقوله نمود واژگانی (موقعیتی)، معنای ذاتی فعل عامل مهمی در تعیین نوع نمود است. از مولفه های موثر در تعیین نوع نمود واژگانی، مشخصه های پویایی، دیرشی بودن، کرانمندی، همگن بودن و هسته ای بودن فعل است. درنتیجه، بررسی این ویژگی ها به عنوان عوامل تاثیرگذار بر نوع نمود در دستور زبان های طبیعی موردتوجه قرار گرفته است. این پژوهش که تحقیقی کیفی و به صورت توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر مشاهده و مصاحبه با گویشوران لک زبان شهرستان دره شهر ایلام و با روش گردآوری داده ها از طریق مشاهده مشارکتی و مصاحبه های ساختار نیافته و نیمه ساختار یافته صورت گرفته است، می کوشد تا پس از تشریح این ویژگی های مهم موثر بر تعیین نوع نمود، با تکیه بر رویکردهای نمودی فیلیپ (۲۰۰۴, ۲۰۱۱, ۲۰۱۲) و کرافت (۲۰۱۲) به این پرسش ها پاسخ دهد: مولفه های موثر بر تعیین نوع نمود واژگانی در لکی کدامند؟ چنین مولفه هایی تا چه حد می توانند در تعیین انواع نمود موقعیتی در گویش مذکور از لکی، که از گروه زبان های غربی شمالی ایرانی است، کمک کنند؟ و نیز چگونه می توان به طور نظام مند قوانین و اصولی را برای مولفه های ذکر شده در لکی استخراج کرد؟ این پژوهش نشان می دهد در لکی گویش دره شهر براساس این مولفه ها می توان به طور نظام مند سیستم نمود واژگانی را در لکی پیاده و تبیین کرد.

کلیدواژه ها:

نمود واژگانی (موقعیتی) ، پویایی ، کرانمندی ، دیرشی بودن ، همگن بودن ، گویش لکی دره شهر