بهزیستی روانشناختی بین فردی در میان مجموعه ۳گانه مربی، ورزشکار، پزشکان روان شناسی ورزشی

هدف: اهمیت بهزیستی روانشناختی PWB به طور گسترده در سیاست های جهانی پذیرفته شده است و پیامدهای مهمی برای سلامت، عملکرد و مشارکت در بین ورزشکاران دارد. با وجود این دانش قانع کننده، اطلاعات کمی در مورد PWB در روابط نزدیک ورزشی وجود دارد. هدف ما بررسی سوابق بین فردی، مکانیسم های انتقال، و نتایج PWB در داخل و در میان ورزشکاران، مربیان و پزشکان روان شناسی ورزشی SPPsبود. روش پژوهشی: با پشتوانه یک پارادایم تفسیری، مصاحبه های فردی و سه گانه را با سه مربی، ورزشکار SPP از ورزش های فردی انجام دادیم و داده ها را با استفاده از استدلال ابداعی که برای تحلیل موضوعی انعکاسی اعمال می شود، تجزیه و تحلیل کردیم. یافته ها: این یافته ها دو توصیه اصلی را در بر می گیرد: اول، ما توصیه می کنیم که محققان درک مفهومی PWB را در میان کسانی که در روابط نزدیک ورزشی هستند گسترش دهند. دوم، سازمان ها و شاغلین تشویق می شوند تا در نظر بگیرند که چگونه می توان طرح های راهنمایی و ایجاد رابطه را در برنامه های آموزشی و حمایتی گسترده تر برای تقویت PWB در بین ورزشکاران، مربیان و پزشکان تنظیم کرد. نتیجه گیری: مضامینی که ما در رابطه با سوابق PWB ساختیم، ویژگی های موقعیتی عوامل استرس زا، عوامل مرتبط با سازمان، ارزش ها و ویژگی های مشترک، و تاب آوری بین فردی بود. PWB از طریق مقابله بین فردی، سرایت عاطفی و ارزیابی اجتماعی به سه گانه منتقل شد. PWB ماهیت چرخه ای داشت و بنابراین، ما مضامینی را ایجاد کردیم (یعنی ایمنی روانشناختی، تجربیات معنی دار رشد و توسعه، و پویایی رابطه)، که نمایانگر آن عواملی بود که هم به عنوان پیشینیان و هم به عنوان پیامد عمل می کردند. یافته های ما با ارائه اولین بررسی بین فردی PWB در میان سه گانه مربی، ورزشکار SPP از درک فردی PWB در ورزش فراتر می رود. این تغییر برای اطلاع رسانی اینکه چگونه مجریان می توانند به طور جمعی PWB را در زمینه روابط نزدیک ورزشی خود ارزیابی و مدیریت کنند، بسیار مهم است.

کلیدواژه ها:

روابط میان فردی ، سلامت روان ، روابط سازمانهای ورزش