بررسی تاثیر تمرینات PNF بر کاهش درد، بهبود عملکرد و تعادل افراد مبتلا به سندرم پاتلوفمورال (PFPS)

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 225

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SPORTC06_086

تاریخ نمایه سازی: 14 تیر 1402

چکیده مقاله:

مقدمه سندرم پاتلوفمورال (PFPS) یک بیماری اسکلتی عضلانی شایع است. در این بیماری اغلب اوقات بیماران از درد منتشر در اطراف کشکک و پس پاتلا شکایت می کنند که ممکن است توانایی آن ها را در انجام فعالیت های روزمره محدود کند. همچنین PFPS ممکن است ناشی از ردیابی غیرطبیعی کشکک باشد که باعث فشرده سازی بیش از حد کناره های جانبی کشکک می-شود. علت احتمالی این ردیابی غیرطبیعی کشکک، ضعف عضلات چهارسر ران، تاخیر در زمان فعال شدن عضله VMO نسبت به عضله VL و کاهش دامنه الکترومایوگرافی چهارسر ران است. علل پاتلوفمورال، معمولا با اختلالات بیومکانیکی همراه هستند که با کمبود پایداری پویا در تنه و اندام تحتانی در طول فعالیت های تحمل وزن مانند پایین آمدن از پله ها، پریدن و چمپاتمه زدن مشخص می شود. تحقیقات یک رابطه احتمالی بین عدم کنترل مناسب حرکت اندام تحتانی را به ویژه در فعالیت -های شدید نشان داده اند که در آن این نقص کنترل حرکتی باعث پویایی بیش از حد و درنتیجه استرس کشککی رانی می شود. افراد مبتلا به PFPS دارای نقص قدرت و کنترل حرکتی تنه، عضلات خلفی جانبی و عضلات چهارسر مفصل ران هستند. همچنین، ناهنجاری های الگوهای حرکتی اندام تحتانی در طول فعالیت های تحمل وزن می تواند مستقیما بر درد ارجاع شده تاثیر بگذارد. ثبات دینامیکی بدن یا هر مفصل خاص مانند زانو مشروط به کنترل عصبی عضلانی جابه جایی همه بخش های بدن در طول حرکت است. در این زمینه تحقیقات نشان داده اند که استفاده از روش PNF باعث رفلکش کششی عضله می گردد که این عامل قدرت عضلانی را افزایش داده و موجب کاهش احساس درد می گردد. همچنین با افزایش قدرت پاسخ عضلانی افزایش می یابد. به دلیل اینکه بیماران مبتلا به PFPS ناهنجاری هایی را در مکانیک و کنترل دینامیکی اندام تحتانی نشان می دهند تحقیقات متعددی در زمینه استفاده از تمرینات PNF برای بهبود عملکرد و کاهش درد و تعادل افراد مبتلا به PFPS صورت گرفته است. فهم اثر تمرینات PNF بر جنبه های بیومکانیکی بیماران مبتلا به PFPS می تواند درمان گران را در فرآیند تصمیم-گیری بالینی برای بیماران PFPS راهنمایی کند. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات PNF بر بهبود عملکرد، درد و تعادل افراد مبتلا به سندرم پاتلوفمورال است. روش شناسی تحقیق حاضر از نوع سیستماتیک است. براین منظور در سایت های گوگل اسکولار، ایران داک، پاپ مد با توجه به کلید واژه های تحقیق حاضر به تعداد چهل مقاله مورد مطالعه قرار گرفت. نتیجه گیری نتایج تحقیقات نشان داد که تمرینات PNF برای عضلات همسترینگ، چهارسر ران و ایلیوتیبیال باند باعث کاهش درد، بهبود توانایی عملکرزدی در افراد مبتلا به PFPS می گردد. همچنین این تمرینات باعث بهبود تعادل و کیفیت زندگی افراد دارای این سندرم می شود. کلیدواژه: تمرینات PNF ، سندرم پاتلوفمورال، بهبود عملکرد، تعادل و درد .

نویسندگان

محسن برغمدی

استادیار گروه بیومکانیک ورزشی، گروه مدیریت و بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، اردبیل ، ایران

لیلا صبوری

دانشجوی کارشناسی ارشد بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران