ارتقای سطح فعالیت بدنی دانشجویان بر اساس مدل اکولوژی اجتماعی

در محققان بر این باورند که وجود برنامه های مشخص و منظم فعالیت بدنی در دانشگاه ها علاوه بر اینکه میزان یادگیری و خلاقیتدانشجویان را ارتقاء می دهد موجب رشد شخصیت دانشجویان از لحاظ اجتماعی و روانی نیز می شود. به همین جهت این مطالعه درمیان الگوها و مدل های متفاوت از مدل سه مرحله ای اکولوژی اجتماعی جهت ارتقای سطح فعالیت بدنی دانشجویان استفاده نمود.تحقیق حاضر از نوع توصیفی-پیمایشی و از لحاظ هدف کاربردی می باشد. جامعه ی آماری تحقیق حاضر را دانشجویان دانشگاه محققاردبیلی تشکیل دادن د که بر اساس جدول مورگان تعداد ۳۸۰ نمونه به صورت تصادفی انتخاب شد. ابزار تحقیق حاضر پرسشنامه هانگو همکاران (۲۰۲۳) بود که بر اساس مدل اکولوژی اجتماعی در قالب سه محور و ۲۶ سوال طراحی شده بود. ابزار تحقیق جهت تعیینروایی صوری و محتوایی در اختیار هفت نفر از م تخصصان مدیریت ورزشی قرار داده شد که درنهایت پس از انجام برخی از اصلاحاتتایید شد. همچنین پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ برآورد شد که میزان آن ۰/۸۲ به دست آمد و مورد تایید قرار گرفت.جهت تحلیل داده های جمع آوری شده از رویکرد معادلات ساختاری استفاده ش د و تحلیل ها با استفاده از نرم افزار پی ال اس صورتپذیرفت. یافته های تحقیق نشان می دهد که ساختار مدل اکولوژی اجتماعی از طریق آزمون های آماری می تواند در سه محور عواملدرونی، عوامل محیطی و عوامل اجتماعی بر فعالیت بدنی دانشجویان اثر مثبت بگذارد و علاوه بر آن روابط میان فردی بهتری را برایدانشجویان رقم بزند. بنابراین می توان اینگونه بیان نمود که فعالیت بدنی دانشجویان فقط به مسائل فردی از قبیل انگیزه وخودکارآمدی برنمی گردد بلکه حمایت اجتماعی، وجود برنامه های متنوع و جدید، توجه به نیازهای ورزشی دانشجویان که در حیطهاجتماعی است و فراهم کردن محیطی ایمن با استانداردهای روز دنیا که در محور محیطی قرار دارد به طور مثبتی می توانند میزانمشارکت پذیری دانشجویان در فعالیت بدنی را ارتقاء دهند.

کلیدواژه ها:

عوامل فردی ، عوامل اجتماعی ، عوامل محیطی