مقایسه کارکردهای اجرایی در کودکان مبتلا به اوتیسم و عادی و ارتباط ان ها با توانایی ریاضیات و خواندن

کارکردهای اجرایی از فرآیندهای شناختی هستند که مرتبط با قشر پیشانی بوده و در انجام تکلیف ضروری هستند. مهمترین این کارکردها برنامه ریزی، سازمان دهی، حافظه فعال، مدیریت زمان، بازداری پاسخ می باشد. امروزه کژکاری کارکردهای مذکور یکی از موضوعات بحث برانگیز در تشخیص اوتیسم شده است. اذعان می شود که علائم اوتیسم با علائم افرادی که دچار آسیب در قشر پیشانی شده اند در تکالیف مرتبط با تفکر و مهارتهای اجرایی شباهت دارند. نتایج پژوهش ها ارتباط نقص در کارکردهای اجرایی و اوتیسم را تأیید می کنند. همچنین تحقیقات نشان داده اند که هر گونه نقص در این کارکردها می تواند موجب مشکلات یادیگری شود. لذا پژوهش حاضر با هدف مقایسه کارکردهای اجرایی در افراد اوتیسم و عادی و ارتباط آنها با توانایی ریاضیات و خواندن انجام شده است. جامعه آماری شامل 32 دانش آموز (16 اوتیسم و 16عادی) بود. به علت محدود بودن جامعه آماری کودکان اوتیسم تمام شماری انجام شد. دو گروه همتا شدند. روش نمونه گیری در دسترس بود. از آزمون های کولیج و کورنولدی برای اندازه گیری کارکردهای اجرایی و از آزمون های کی- مت و سطح خواندن به ترتیب برای اندازه گیری توانایی ریاضیات و خواندن استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که کودکان اوتیسم به طور معنادار کارکردهای اجرایی ضعیف تری نسبت به کودکان عادی دارند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که عامل های سازمان دهی و تصمیم گیری- برنامه ریزی در پیش بینی توانایی ریاضیات و بازداری و حافظه فعال در پیش بینی سطح خواندن سهم بیشتری داشتند. بر اساس این یافته ها نتیجه گیری می شود که کارکردهای اجرایی در کودکان اوتیسم مختل می باشند و اختلال در آنها با ضعف در ریاضیات و خواندن رابطه دارد.

کلیدواژه ها:

کارکردهای اجرایی ، ریاضیات ، خواندو اوتیسم