ارزیابی و اولویت بندی مولفه های زیست پذیری در شهر شیراز

بهبود شرایط زندگی در محیطهای شهری علاوه بر افزایش میزان جذابیت آنها، بستر مناسبی را برای دستیابی به اهداف کلان توسعه پایدار، فراهم میکند. زیست پذیری یکی از مباحث بسیار با اهمیت و ضروری شهر و از مبانی اساسی توسعه پایدار شهری است. رویکرد زیست پذیری را میتوان برآمده از افزایش آگاهی نسبت به الگوهای ناپایدار زندگی شهری دانست که در دراز مدت موجب کاهش توان منابع محیطی میشود و شرایط زندگی شهری را سخت میکند.بنابراین هدف اصلی این تحقیق ارزیابی و اولویت بندی مولفه های زیست پذیری در شهر شیراز میباشد. پژوهش حاضر از منظر هدف کاربردی و از بعد ماهیت و روش، بدلیل اینکه به دنبال ارزیابی و اولویت بندی مولفه های زیستپذیری در شهر شیراز است، توصیفی و از حیث زمانی از نوع تحقیقات مقطعی به شمار می آید. جهت رتبه بندی عوامل از شاخص اهمیت نسبی استفاده شده است. نتایج این بررسی نشان میدهد پایداری اقتصادی با شاخص اهمیت نسبی ۹۳ درصد در بالاترین رتبه قرار میگیرد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، اولویت بندی ، مولفه ها ، زیست پذیری ، شهر شیراز