اثرات چرخه تر و خشک شدن بتن خودمتراکم تولیدی از مواد سنگی بازیافتی با حضور افزودنی حباب هوازا بر روی مقاومت مکانیکی بتن در محیط سولفاته

با توجه به مزیت های اقتصادی و زیست محیطی بازیافت نخاله های بتنی و کاهش مصرف سنگدانه های جدید به ویژه در مناطق ساحلی که د ستر سی به مصالح سنگی مرغوب با مشکلات متعدد مواجه ا ست و از طرفی مطابق پژوهش های گذشته ا ستفاده از سنگدانه های بازیافتی در بتن نسبت به سنگدانه های جدید با کاهش نسبی مقاومت مکانیکی در مقابل نفوذ، مواجه بوده است لذا ضرورت تقویت خواص مکانیکی اینگونه بتن ها ضروری به نظر می ر سد. در این پژوهش با تولید نمونه های بتن خود متراکم ساخته شده از سنگدانه های بازیافتی بعلاوه نمونه هایی با حضور مواد حباب هوازا با ترکیب سیمان پرتلند تیپ II در شرایط نگهداری ۲ محیط معمولی و سولفاتی و بررسی خواص مکانیکی نمونه ها در سنین ۲۸ و ۹۰ روزه تحت آزمایش های گوناگون قرار گرفته است. نمونه های ساخته شده در سنین مختلف تحت آزمایشهای مقاومت فشاری قرار میگیرند. جهت شبیه سازی تر و خشک شدن شرایط دریا در این تحقیق نمونه ها پس از گیرش ۲۸ روزه، یک روز در مخزن آب نمک قرار خواهند گرفت، یک روز در مجاورت آفتاب و این چرخه مکرر ادامه خواهد یافت تا به سنین مورد نظر رسیده و آزمایش های مکانیکی بر روی بتن مورد نظر انجام شود.نتایج مطالعه بیانگر این مطلب ا ست که مقاومت فشاری ۹۰ روزه بتن خود متراکم با ۲ در صد حباب ساز و جایگزینی سنگدانه بازیافتی در مقایسه با نمونه مشابه بتن بدون افزودنی هوازا در محیط سولفاتی حدود %۲۰ افزایش و بالاترین عملکرد را دارد.از طرف دیگر، مقاومت فشاری ۹۰ روزه بتن خود متراکم با ۲ در صد حباب ساز و جایگزینی سنگدانه بازیافتی در مقای سه با نمونه مشابه بتن بدون افزودنی هوازا در محیط سولفاتی حدود ۲۶% بیشتر و بالاترین عملکرد را دارد.

کلیدواژه ها:

خصوصیات مقاومتی بتن ، خود متراکم ، افزودنی حباب زا ، محیط سولفاته ، مقاومت فشاری