تحلیل چند اصطلاح عرفانی در دیوان نیر تبریزی

میرزا محمدتقی حجه الاسلام، متخلص به نیر تبریزی ) ۷۴۲۱ ه .ق- ۷۱۷۴ ه .ق(، یکی از عالمان و فقهای بزرگ آذربایجان، انسانیوارسته و دارای علم و آگاهی فراوان بوده است. او در علوم ادبی و شعر مهارت داشته و تخلص او در شعر )نیر( است. یکی از آثاربرجسته نیر تبریزی، دیوان اشعارش اوست که در سه بخش مثنوی آتشکده، لآلی منظومه و دیوان غزلیا ت تنظیم شده است .هدف نیر تبریزی در دیوان خود این است که به بیان مباحث عرفانی چون : ایمان، باده ، بالا، تجلی و ... بپردازد . در مجموعمی توان گفت که نیر تبریزی با مطرح ساختن این مفاهیم، خواسته است به تبیین تعالیم دین مبین اسلام و مذهب تشیع بپردازد وبه نحو احسن توانسته است از عهده این کار برآید. این مقاله از نو، بنیادی است که با روش تحلیلی _توصیفی و به شیوهکتابخانه ای انجام شده است .

کلیدواژه ها:

تحلیل ، دیوان ، نیر تبریزی ، شعر عرفانی ، اصطلاحات عرفانی.