بررسی میزان آگاهی دانشجویان دندان پزشکی عمومی ۱۴ شهر ایران پیرامون ضایعات اندودنتیک- پریودنتال

مقدمه: التهاب و عقونت، از پالپ دندان به بافت پریودنشیوم و از پریودنشیوم به پالپ منتقل می شود. با توجه به چالش برانگیز بودن تشخیص ضایعات اندونتیک- پریودنتال و اهمیت درمان مناسب به جهت بهبود پروگنوز دندان، این مطالعه با هدف ارزیابی میزان آگاهی دانشجویان دندان پزشکی پیرامون تشخیص ضایعات پالپ و پریودنتال انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه ی مشاهده ای تحلیلی، پرسش نامه ای جهت بررسی آگاهی پیرامون ضایعات پالپ و پری اپیکال در سه حیطه ی آگاهی نظری، آگاهی در زمینه ی تشخیص و آگاهی در زمینه ی درمان در نیم سال دوم سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ طراحی و توسط ۴۰۰ نفر از دانشجویان دندان پزشکی به عنوان نماینده از ۱۵ شهر ایران تکمیل شد. آنالیز داده ها با آزمون Mann-Whitney, Wilcoxon, Friedman انجام شد (α=۰/۰۵). یافته ها: درصد پاسخگویی صحیح دانشجویان دندان پزشکی به سوالات مربوط به آگاهی نظری، ۱۸/۳۹±۶۵/۷۰، درصد پاسخگویی صحیح به سوالات آگاهی تشخیص دانشجویان، ۳۳/۲۸±۵۰/۷۵، درصد پاسخگویی صحیح به سوالات آگاهی درمان، ۲۳/۹۳±۵۲/۱۳ و درصد پاسخگویی صحیح به سوالات آگاهی در کل، ۱۶/۳۵±۵۶/۶۸ بوده است، که از لحاظ آماری این تفاوت در میزان آگاهی در سه حیطه ی مورد بررسی معنی دار است (p value<۰/۰۰۱). نتیجه گیری: در مطالعه ی حاضر نشان داده شد، بیشترین میزان آگاهی مناسب در دانشجویان، در حیطه ی آگاهی نظر ی ضایعات اندونتیک- پریودنتال و کمترین آگاهی مناسب، در زمینه ی تشخیص این بیماری ها می باشد. آگاهی کلی دانشجویان در این مطالعه نسبت به ضایعات اندودنتیک- پریودنتال متوسط نشان داده شد.

کلیدواژه ها:

آگاهی ، پالپ دندان ، بافت پریودنتال