کنترل زیستی و شیمیایی بیماری کپک خاکستری توت فرنگی در گلخانه

کپک خاکستری که عامل آن Botrytis cinerea Pers.: Fr. است، از بیماری های مهم توت فرنگی درشرایط مرطوب به شمار می آید. در این تحقیق تاثیر قارچ کش های تجاری روماک® با ماده موثر عصاره گیاه بنه (Pistacia atlantica Desf.) با غلظت های ۳، ۴ و ۵، سرناد® حاوی باکتری Bacillus subtilis QST ۷۱۳ با غلظت های ۳، ۵ و ۷، و مخلوط معدنی سراکوئینت® متشکل از سولفات مس و فسفیت پتاسیم با غلظت های ۲/۵، ۳ و ۳/۵، در مقایسه با قارچ کش سیگنوم® (بوسکالید+پیراکلواستروبین) با غلظت یک در هزار و تیمار شاهد (آب پاشی) جهت کنترل بیماری کپک خاکستری توت فرنگی بررسی شد. آزمایشات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۱۱ تیمار و چهار تکرار در دو گلخانه تحقیقاتی و تجاری صورت گرفت. محلول پاشی ها همزمان با تشکیل گل در سه مرحله، هر ۱۰–۷ روز یک بار انجام شد. ارزیابی اثر تیمارها بر اساس درصد گل های سوخته و تعداد میوه های آلوده در بوته ها در گلخانه و درصد میوه های آلوده پس از انبارداری صورت گرفت. نتایج نشان داد که قارچ کش سیگنوم® بیشترین تاثیر را در کاهش سوختگی گل، تعداد میوه های آلوده و درصد میوه های آلوده در مراحل مختلف ارزیابی داشت. قارچ کش های روماک با غلظت چهار در هزار، سرناد پنج در هزار و سراکوئینت سه در هزار به ترتیب ۸۳/۲–۷۴/۹، ۸۳/۶–۷۱/۶ و ۸۲/۶–۷۲/۱ درصد، تعداد میوه های آلوده را کاهش دادند. کارایی این تیمارها در کاهش درصد میوه های آلوده به ترتیب ۵۷/۹، ۵۴/۳ و ۶۶/۷ درصد پس از برداشت برآورد شد. ارزیابی تاثیر تیمارها بر سوختگی گل توسط روماک، سرناد و سراکوئینت با غلظت های مذکور به ترتیب، ۸۹/۳–۶۲/۵، ۹/۵–۵۴/۹۰ و ۹۱/۵–۷۱/۴ درصد تعیین شد. به این ترتیب، استفاده از قارچ کش های روماک®، سرناد® و سراکوئینت® برای کنترل بیماری کپک خاکستری توت فرنگی، در مراحل تشکیل گل و هر هفت روز یک بار کارایی مناسبی داشته و اثرات سوء بهداشتی و زیست محیطی کمتری در مقایسه با قارچ کش های شیمیایی آلی دارند.

کلیدواژه ها:

سوختگی گل ، پوسیدگی میوه ، عصاره گیاهی ، قارچ کش معدنی