افزایش تاب آوری فردی و اجتماعی با بهره جویی از چند دریچه هدایتگر قرآنی: (اسماء الهی، برخی بایستها و نبایستها، مناجاتها و دعاهای موجود در قرآن)

قرآن کریم، برترین کتاب عالم امکان، معجزه پیامبر مکرم اسلام است که برای هدایت انسان نیکوترین نسخه الهیاست و به واسطهآن میتوان به تعالی و هدایت دست یافت. یکی از نشانه های هدایت یافتگی با استفاده از راهکارها و آموزه های دینی و قرآنی ، افزایشتاب آوری فردی و اجتماعی است. دریچه های مختلفی از جانب قرآن کریم به سوی انسان گشوده شده است که به ارایه روش مناسبمی پردازد. از جمله آنها، میتوان به بهره مندی افراد جامعه از اسماء الله در قرآن و واکاوی در باب این اسماء به واسطه مفسرین وآثار پژوهشگران قرآنی اشاره کرد. روش دیگر، توجه به بایستها و نبایستها، (ضرورات و پرهیزکردنی ها) در قرآن است. نیزمناجاتهای قرآنی و دعاهای موجود در کتاب الهی، از بهترین طریقه های ارتباط با خداوند است. پیامد استفاده از همه این روشها وراهکارها، ژرف نگری در ارتباط انسان با پروردگار و ارتباط پروردگار با انسان است که حاصلش آرامش روح و روان، افزایشتابآوری، میل به هدایت یافتگی و ... میباشد. در پژوهش حاضر، نگارنده کوشیده است، این ۳ منظر را که در افزایش تاب آوریفردی و اجتماعی میتواند سودمند واقع شود، به میزان گنجایش این جستار بررسی و تحلیل کند. برخی نتایج حاصل از این جستارچنین است: آراستگی به اسماء و صفات الهی، در انسان دگرگونی های اساسی ایجاد میکند و وی را به سوی کمال که هدف آفرینشاست سیر میدهد. توجه به بایستها و نبایستها، انسان را از نظر مدیریت اندیشه و روان در مسیر صحیح رهبری میکند و سببتقویت روحیه انسان میشود. مناجاتهای قرآنی که دریچهای مستقیم میان بنده و پروردگار است، سبب افزایش توکل و پیوند انسان بهپروردگارش میشود و بر یقین انسان به پروردگار میافزاید که همه این عوامل در افزایش تاب آوری فردی و اجتماعی موثرند.

کلیدواژه ها:

اسماالله ، افزایش تابآوری فردی و اجتماعی ، بایستها و نبایستها ، تقوا و شکرگذاری و آگاهی به نعمات ، دعا و مناجات ، صبر ، ضرورت امیدواری