بررسی آزمایشگاهی تاثیر تثیبیت بالاست سنگدانه ای با ژئوگریدهای نوار لاستیکی تحت بارگذاری سیکلیک

با گسترش استفاده از سیستم حمل ونقل ریلی، نیاز به افزایش سرعت عبور قطارها و کاهش فواصل نگهداری خطوط بیش ازپیش احساس می شود. از سویی حرکت قطار بر روی مسیر ریلی ماهیتی سیکلیک دارد که باعث اعمال بارگذاری تناوبی برخط ریلی و سنگدانه های بالاست می گردد. این نوع بارگذاری، موجب شکست و نشست سنگدانه ها و در نتیجه زوال بالاست ونیاز به نگهداری آن می گردد. از این رو، تثبیت بالاست توسط ژئوگرید یکی از موثرترین راهکارهایی است که تاکنون به منظورکاهش زوال بالاست توسط محققان مختلف پیشنهاد شده است. در این راستا، در مطالعه حاضر استفاده از ژئواسکرپ ها بعنوانایده ای جدید جهت تثبیت بالاست معرفی شده است. در این روش، تثبیت بالاست با جای گذاری شبکه ای از نوارهای لاستیکفرسوده در عمق لایه انجام می گیرد. جهت ارزیابی این نوع ژئوگریدهای نوار لاستیکی در رفتار سیکلیک لایه بالاست، نمونه ایاز ژئواسکرپ ها با جای گذاری در دستگاه جعبه بالاست مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج بررسی های آزمایشگاهی نشان می دهدکه فاصله جایگذاری ژئواسکرپ در لایه بالاست و نیز اندازه چشمه نوارها، بر نشست، سختی و میرایی لایه بالاست موثر است.مطابق نتایج بدست آمده با جای گذاری ژئواسکرپ در عمق ۵۰ میلیمتری از کف لایه بالاست سنگدان های، سختی، نشست ومیرایی لایه بالاست به نسبت زمانی که هیچ ژئواسکرپی وجود ندارد؛ به ترتیب در حدود % ۱۰ کاهش، % ۳ افزایش و % ۶۰ افزایشداشته است.

کلیدواژه ها:

تثبیت بالاست ، بارگذاری سیکلیک ، زوال بالاست ، ژئوگرید نوار لاستیکی.