بررسی تطبیقی مشروعیت بیع وفا (بیع شرط) در فقه حنفی و فقه امامیه
محل انتشار: دوفصلنامه فقه مقارن، دوره: 10، شماره: 19
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 402
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FIQHMG-10-19_004
تاریخ نمایه سازی: 10 مرداد 1402
چکیده مقاله:
نسبت به مشروعیت بیع وفا در فقه حنفی اختلاف نظرهای فراوانی دیده می شود. حداقل در این باره سه نظریه وجود دارد: ۱. مشروعیت بیع وفا به عنوان عقد رهن؛ ۲. فساد بیع وفا به جهت اشتمال بر شرط خلاف ذات عقد؛ ۳. بطلان بیع وفا به جهت انطباق واقعیت آن با قرض ربوی. نظریه اخیر موجب تقنین بطلان بیع وفا در قانون مدنی مصر، اردن و سوریه شده است. از سویی با تاثیرپذیری از دیدگاه اول، قانون مدنی عراق و الجزایر بیع وفا را به عنوان رهن حیازی دانسته است. در فقه امامیه با استناد به ادله عمومی باب معاملات و همچنین به روایات خاص، مشروعیت بیع وفا با تحلیل ماهیت آن به عقد بیع مشروط، اثبات شده است. در این مقاله ادله قائلین به فساد، بطلان، عقد مرکب بودن بیع وفا و همچنین رهن بودن آن در فقه حنفی نقد شده و به استناد عموم ادله «اوفوا بالعقود»، «الا ان تکون تجاره عن تراض منکم»، «احل الله البیع» و «المومنون عند شروطهم» مشروعیت بیع وفا به عنوان عقد بیع اثبات گشته است.
نویسندگان
اسفندیار صفری
استادیار گروه حقوق خصوصی دانشگاه بین المللی اهل بیت(ع)
علی صادقی
دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه گیلان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :